Nga: Kenneth DEKLEVA

Muajt ​​​​e kaluar kanë sjellë zhvillime dramatike në marrëdhëniet e Koresë së Veriut me Korenë e Jugut dhe për iniciativat potenciale diplomatike në lidhje me paqen në Gadishullin Korean dhe një ulje të niveleve të kërcënimeve të ngritura nga testet bërthamore të Koresë së Veriut gjatë vitit 2017. Vlerësimi i kontekstit të zhvillimeve të tilla kërkon një kuptim të qartë të udhëheqësit të Koresë së Veriut Kim Jong-un dhe personalitetit të tij. Kim kohët e fundit ka treguar një inteligjencë të jashtëzakonshme, pasi ai ka projektuar me sukses veten dhe kombin e tij në skenën botërore, në mënyra që nuk janë parë më parë. Sinjalet e dërguara nga Kim, ndonëse shpesh të errëta, mund të bëhen më të qarta në retrospektivë. Do të ishte e lehtë të kuptoheshin ofertat e fundit të Kim sipas stereotipeve të zakonshme, që shohin që Kim përgjigjet kështu si pasojë e një kombinimi të sanksioneve ndërkombëtare dhe kërcënimeve [ushtarake] nga Presidenti i SHBA-ve Trump. Kjo është diçka e gabuar. Kim, në vend të kësaj – në mënyrë të paparashikuar – duket se ka treguar veten si një diplomat i sofistikuar dhe ka hartuar një grup të ndërlikuar lëvizjesh dhe gjeste diplomatike, ku çdo shënim është i përpiktë dhe i ngarkuar me kuptim. Për të kuptuar psikologjinë e Kim dhe psikologjinë e udhëheqjes, duhet të “dëgjojmë” çdo shënim – dhe është e dobishme të kuptojmë shënimin e tij, ku ai është edhe kompozitor edhe dirigjent.

Identifikoni sinjalet strategjike të mesazheve të Kim ndaj Kinës dhe Shteteve të Bashkuara

Sinjalet e para filluan pas Kongresit të PKK (Partisë Komuniste të Kinës) Kinës në 19 tetor të vitit 2017. Kim (i cili asnjëherë nuk e ka takuar Xi Jinping) i dërgoi Xi menjëherë një telegram urimi personal, duke i uruar atij “sukses të madh” duke përdorur gjuhë lavdëruese që nuk shihet në kontekstin e marrëdhënieve më të fundit midis Kinës dhe Koresë së Veriut. E rëndësishmja, Koreja e Veriut gjithashtu nuk ka testuar ndonjë pajisje bërthamore që nga shtatori 2017, dhe në mënyrë të qartë nuk ka dashur të vë në siklet Kinën para, gjatë ose pas Kongresit monumental të 19-të të PKK, ose para vizitës shtetërore në Kinë në nëntor 2017 nga Presidenti Trump .

Pas samitit të Xi-it me Presidentin Trump, Kina dërgoi një të dërguar të lartë, Ambasadorin Song Tao, në Korenë e Veriut për një vizitë të nivelit të lartë, gjatë të cilës u takua me zyrtarë të lartë të Koresë së Veriut, me mediat kineze dhe Koreano Veriore, duke theksuar vizitën dhe rëndësinë e miqësisë midis dy vendeve si “burim i pasurisë së çmuar”. Ndërsa vizita e Song nuk duket se shkoj mirë sipas raporteve të medias, të dy vendet – disi çuditërisht – mbetën të paqarta nëse Ambasadori Song u takua me Kim dhe është e vlefshme të vihet në dukje se të dy vendet nuk e kanë konfirmuar ose mohuar që një takim i tillë mund të ketë ndodhur me të vërtetë. Është intriguese të mendosh se ajo ka ndodhur, dhe disa nga iniciativat e mëvonshme diplomatike të Kim mund të jenë sugjestive në këtë drejtim.

Lëvizja tjetër në listën e Kim ishte fjalimi i vitit të ri 2018, në të cilin ai foli për zhvillimin e suksesshëm të armëve bërthamore të Koresë së Veriut. Ajo që shumë vëzhgues humbën ishin komentet e tij duke deklaruar se ai ishte “i hapur për dialog” me Seulin dhe gatishmërinë e tij për të dërguar një delegacion në Olimpiadën Dimërore të Shkurtit 2018 në Korenë e Jugut. Kim theksoi më tej se “ne dëshirojmë që Lojërat të jenë një sukses”, larg nga roli i babait të tij i cili organizoi një sulm vdekjeprurës terrorist para Olimpiadës Verore të vitit 1988 në Korenë e Jugut.

Si e përdori Kim Olimpiadën Dimërore në arritjen e objektivave të tij diplomatikë?

Olimpiada Dimërore siguroi një skenë mbarëbotërore për performancën e Kim, pasi ai dërgoi motrën e tij Kim Yo-jong (një anëtar alternativ i Politburout të DPRK-së) në ceremonitë e hapjes, që magjepsi mediat me mirësinë, hijeshinë dhe elegancën e saj. Ajo u takua me Presidentin e Koresë së Jugut, Moon Jae-in, duke i sjellë ftesën e Kim-it për të pritur Presidentin Moon, (të cilin ai e ka njohur de facto si një bashkëbisedues legjitim) në një samit në Korenë e Veriut (takimi i parë i tillë i nivelit të lartë që nga viti 2007).

Në ceremoninë e mbylljes, delegati i Koresë së Veriut, gjenerali Kim Yong-chol shprehu gatishmërinë e Koresë së Veriut për të folur me SHBA-të. Vetëm këtë muaj, Kim organizoi një udhëtim në Phenian të një delegacioni të nivelit të lartë të Koresë së Jugut në përgatitje për një samit të prillit 2018 midis presidentit Moon dhe Kim. Fotografitë dhe raportet e medias theksuan një Kim simpatik dhe energjik, duke pritur delegacionin gjatë një darke personale. Raportet pasuese të medias deklaruan se Kim kishte folur gjithashtu për gatishmërinë e Koresë së Veriut për t’u denuklearizuar nëse kushtet e duhura të sigurisë përmbushën. Dhe më vonë atë javë, Kim në mënyrë dramatike i ofroi takim Presidentit Trump në një takim të nivelit të lartë gjatë këtij viti, të cilin Presidenti Trump menjëherë pranoi.

Çfarë zbulojnë veprimet e Kim për ambiciet e tij më të mëdha?

Çoda e Kim zbulon shumë për synimet e tij, psikikën e tij dhe hapat e ardhshëm. Është joshëse – duke pasur parasysh “dështimet” e kaluara që përfshijnë Kornizën e Përbashkët të vitit 1994 dhe bisedimet gjashtëpartiake të vitit 2005 – për të supozuar se Kim është duke huazuar një faqe nga playbook i të atit të tij. Por projekti i Kim mbi skenën botërore mund të sugjerojë ambicie më të larta. Në këtë kuptim, ai është më shumë si gjyshi i tij [Kim Il-sung] sesa babai i tij. Kim Il-Sung ishte mjeshtër i gjesteve të mëdha, duke filluar Luftën Koreane, dhe më vonë, duke luajtur një rol të madh në Lëvizjen e Vendeve pa Aleanca. Kim gjithashtu ka stilin e gjyshit të tij dhe tani ka treguar aftësinë për të projektuar besimin, savoir faire, dhe elegancën në skenën botërore.

Cili simbolizëm i SHBA-ve ka ndikuar në propozimet e Kim ndaj Uashingtonit?

Është e lehtë të harrohet se në vitet e tij të fundit, i sëmur në shëndet, Kim Il-sung po ashtu kërkoi një “marrëveshje të madhe” me SHBA-të. Në vitin 1992 dhe 1994 (pak para vdekjes së tij), ai priti ungjillorin tashmë të vdekur amerikan Pastorin Billy Graham (i cili në vitin 1992 solli një mesazh personal tek Kim Il-sung nga presidenti amerikan Xhorxh HW Bush), duke kërkuar marrëdhënie më të mira, ndërsa gruaja e Grahamit Ruth kishte kaluar një pjesë të fëmijërisë së saj në Phenian dhe ajo foli me dashamirësi për “bukurinë e dy lumenjve që rrjedhin nëpër qytetin e Phenianit dhe ngrohtësinë dhe mikpritjen e popullit të saj”. Qeveria e Koresë së Veriut dhe udhëheqja e saj – duke përfshirë Kim – janë të përshtatur në mënyrë të shkëlqyeshme me nuanca dhe simbole të tilla. A është qasja aktuale e paqes e Kim-it – jo vetëm ndaj Koresë së Jugut, por edhe ndaj SHBA-së – një rastësi e thjeshtë, që vjen gjatë javës së funeralit të Pastorit Billy Graham? Ndoshta jo.

Dhe Kim beson se mund të bëjë më shumë. Duke vepruar kështu, ai mund të ndërtojë një trashëgimi më të qëndrueshme të shekullit të 21-të, si jo vetëm djali i të atit, por më mirë, si nipi i Kim Il-sung. Nëse Kim mund të realizojë ujdinë e madhe të gjyshit të tij dhe të ndihmojë të sjellë paqe tek Koreja dhe legjitimitetin ndaj regjimit të tij, do të ishte një codae vërtetë. Kim Il-sung dhe Pastori Billy Graham me siguri po shikojnë nga lart duke buzëqeshur poshtë mbi të. Është loja i tij tani, dhe ai është më në fund, kompozitori dhe dirigjenti, ndërsa trashëgimia dhe psikika e bashkuar nga fati, është e tij për të fituar – ose për të humbur./The Diplomat – Lexo.al/

Për t’u bërë pjesë e grupit "Balkanweb" mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. Grupi Balkanweb
Etiketa: