Nga: SAJMIR LOLJA*
Pa ribashkimin shpirtëror dhe tokësor të kombit tonë, a mund të përparojë dhe lulëzojë Shqipëria? A lind një copëtim me forcë, një qëllim të kundërt të përhershëm? A mund të ecë, të këndojë, të buzëqeshë normalisht një trup i gjymtuar, një Shqipëri e mbajtur e ndarë me forcë? A do të nëpërkëmbej një Shqipëri natyrale? A do të sillte bashkimi një shtet siç e dëshiron një shqiptar i sinqertë? A do të bëheshin shqiptarët mëpastaj një forcë udhëheqëse, ndriçuese, bashkuese dhe edukuese në rajon?
A do të formohej një hapësirë e madhe shqiptare në tregti, industri, bujqësi, energji, financë, ndërtim, burime natyrore, punësime, shkollim dhe shkencë, gazetari, ide, botime letrare dhe shkencore, sport, art, arsim dhe trashëgimi? A do të krijoheshin vepra të mëdha industriale, kulturore, krijuese, ndërtimore, artistike, botuese, muzikore, ideore, letrare dhe ushtarake? A do dilnin skuadrat sportive shqiptare kampion bote? A do të rritej fuqia e forca për të mbrojtur vetveten dhe trashëgiminë kulturore? A do të arrihej mëpastaj pavarësia e plotë shqiptare, një shtet i qartë politikisht shqiptar dhe jo një plaçkë lufte për të tjerët? A do të përballoheshin si duhet në të ardhmen sfidat ndërshtetërore ekonomike, ideore, ambientale dhe ushtarake? A do të kishte një ushtri ku i dobëti do forcohej dhe i forti do tregonte veten? A do kishte një ushtri cilësore, profesionale, e respektuar në tokë, ajër dhe det?
A do të përshkelej dhe grabitej Shqipëria e copëtuar si deri më tani? A do të kërkonte shqiptari cilësi më të lartë jetese, banimi dhe veshje, mendimi, shkollimi, shërbimi, mjekimi, kushtesh pune dhe ambienti? A do të harmonizohej ushqimi dhe punësimi i popullatës me tërë hapësirat shqiptare të bashkuara? A do të kishte çmime më të ulëta për blerësin vendës për shkak të një tregu të madh të lirë me prodhime vendase? A do të krijohej një treg i brendshëm turistik, që do gjallëronte çdo cep të vendit? A do të rrihej pa i prekur dhe shijuar mrekullitë natyrore shqiptare, të cilat qindra e qindra artistë të huaj i kanë hedhur në letër dhe piktura në qindra vjet?
A do të ruhej akoma më shumë ambienti dhe natyra shqiptare? A do të dëgjohej fjala dhe kënga shqipe përreth? A do ta donte dhe nderonte më shumë vetveten shqiptari dhe si rrjedhim do të nderohej më shumë prej të tjerëve? A do të riemëroheshin në shqip emërtimet vendore joshqipe? A do të rigjallërohej Arbëria dhe arbrit? A do t’i bënte të lirë e vërteta, gjuha dhe të menduarit shqip, të tërë në rajon? A do të ndjenin një frymëmarrje të lehtësuar të tërë në rajon kur të rifillonin të flisnin shqip? A do të ishin të lirë shqiptarët në gadishullin e ardhshëm ilirik?
A është ribashkimi shqiptar shembull i vazhdueshëm i harmonisë dhe i nevojshëm për bashkimin e tanishëm europian? A shkon ribashkimi shqiptar në paralel me atë europian? A do jetë harmonia e gjithanshme e ribashkimit shqiptar një shembull udhëheqës për rajonin e Europës Juglindore dhe kështu një faktor themelor i paqes në këtë rajon dhe tërë Europën? A do të krijoheshin institucione fetare me qendër e kontroll kombëtar, në gjuhë shqipe, besnike ndaj kombit tonë, me qëllime dhe ide shqiptare, me para të qarkulluara brenda ambientit shqiptar? A do të zbulohej dhe ruhej akoma më shumë trashëgimia e kulturës së lashtë arbërore? A do të krijohej ambienti për lulëzim më të sipërm të mendimit të lirë shqiptar, krahasimit të ideve dhe thellimit të zgjuarsisë? A do të investohej dhe nderohej më shumë shkolla shqiptare? A do të kishin fëmijët një rritje më të mbarë me ndjenja krenarie për vetveten dhe për misionin hyjnor që mbartin?
A do të krijohej një qëllim i madh kombëtar, ku shqiptarët e shpërndarë nëpër botë të sillnin përvojat e tyre përparuese dhe zhvilluese? A do të kërkonte një Shqipëri e ribashkuar më shumë investime, rrugë, ndërmarrje ekonomike, banka dhe institute profesionale? A do kishte më shumë qarkullim të lirë monetar dhe si rrjedhim më shumë zhvillim? A do të krijoheshin më shumë ndërmarrje shërbimi dhe njerëzit do t’i plotësonin nevojat më shpejt, më lehtë e më lirë? A do të shkruheshin ligje të respektueshme dhe të zbatueshme? A do të kishte jeta qytetari dhe shteti shqiptar do të ekzistonte me qëllimin e një jete të mirë për qytetarët e tij? A do të lidheshin e ndërlidheshin akoma më shumë me të gjitha mjetet e mënyrat të tëra rajonet shqiptare? A do të jetonin njerëzit më mirë, me më shumë të ardhura? A do të kishte prodhim industrial, bujqësor dhe ideor shqiptar më të madh e me cilësi më të lartë? A do ta ndanin shqiptarët më shumë punën dhe prodhimin mes vedi? A do të shpërndaheshin më mirë të mirat materiale të vendit? A do shijoheshin më shumë ujërat e pijshëm arbërorë? A do kishte një shërbim shëndetësor të lavdëruar prej të gjithëve?
A do të forcohej dhe përhapej më shumë gjuha shqipe-arbërore e folur dhe e shkruar? A do të shihej më qartë se sa e pasur dhe shprehëse është gjuha shqipe, gjuha më e vjetër në Europë dhe Mesdhe? A do të ngjiteshin idetë shqiptarë akoma më lart duke i shërbyer akoma më shumë harmonisë së brendshme shqiptare dhe rajoneve përqark? A do të ruhej raca dhe trashëgimia familjare shqiptare-arbërore? A do të forcohej edukimi familjar, qytetar dhe kombëtar nëpërmjet një respekti shoqëror të gjithanshëm? A do të përfshiheshin më shumë në këtë përparim të gjithanshëm kulturor dhe ekonomik shqiptar edhe pakicat e tjera kombëtare? A do ta ndriçonte akoma më shumë shqiptari shpirtin dhe trashëgiminë e tij?
A do ta ndjenin njerëzit se respekti ndaj interesit të përbashkët jep forcë të gjithanshme për më shumë dhe për të mirën e të gjithëve? A do të sigurohej shumë më mirë qenia shqiptare dhe do të shpëtoheshin edhe pjesët e rrezikuara të saja? A do të rritej kujdesi për bashkësitë shqiptare me banim jashtë kufijve? A do të zgjoheshin shqiptarët e vetëharruar apo të vetmuar në dhe të huaj kur lavdia arbërore të rrezatonte në të gjitha drejtimet? A do ta njihnin shqiptarët më shumë njëri-tjetrin? A do të thellohej akoma më shumë bashkimi shqiptar? A do sillte kështu bashkimi fuqinë dhe çudinë?

(d.d/GSH/BalkanWeb)