Posidonia oceanica, algat tipike të Mesdheut, konfirmohen si lojtarë themelorë në lojën e kapjes dhe ruajtjes së karbonit, përveç atij të ruajtur në indet e tyre, ato grumbullojnë një sasi të madhe të tij edhe në formën e sheqernave të nxjerra nga rrënjët në përqendrime 80 herë më të mëdha se sa mendohej më parë.
Zbulimi vjen nga një studim i botuar në revistën ”Nature, Ecology & Evolution” dhe i koordinuar nga Instituti Gjerman ”Max Planck” për Mikrobiologjinë Detare në Bremen.
“Rezervat e tilla të bollshme të sheqerit janë befasuese. Kjo do të thotë se bima kontribuon në kapjen e karbonit gjatë gjithë jetës së saj”, theksojnë studiuesit, të udhëhequr nga Maggie Sogin, të cilët analizuan mostrat e ujit të marra në preri të ndryshme në Mesdhe, në Karaibe dhe në detin Baltik, duke gjetur përqendrime të larta të papritura të saharozës pranë rrënjëve.
Analiza e ADN-së së baktereve që jetojnë në sedimentet nën prerje tregoi gjithashtu se, megjithëse 80% e ADN-së së rikuperuar përmban gjene që degradojnë saharozën, ato janë gjene aktive në 64% të rasteve.
“Posidonia prodhon komponime që pengojnë aktivitetin mikrobik prandaj vetëm një pjesë e vogël e depozitave të sheqerit degradohet”, thekson studiuesi.
“Studimi konfirmon rëndësinë e këtyre bimëve, por nxjerr në pah edhe dëmet e shkaktuara nga aktivitetet njerëzore që i shqetësojnë: ato jo vetëm që ndikojnë në shumë shërbime të ekosistemit të ofruara nga posidonia, por edhe rrezikojnë t’i ekspozojnë ato ndaj erozionit, duke shkaktuar kështu çlirimin e karbonit.
