Për njëzet e katër orët e fundit, bilanci global ishte i varur nga një fije e hollë, derisa u konfirmua “atësia” e raketës që ra në një zonë rurale të Polonisë, duke i kushtuar jetën e dy qytetarëve. Frika ishte zgjerimi i shpejtë i luftës në Ukrainë apo akoma më keq, me Luftën e Tretë Botërore. Dhe kjo sepse, në rast se raketa do të identifikohej si ruse, atëherë Moska do të kishte goditur territorin e një vendi anëtar të NATO -s, duke shkaktuar aktivizimin e dispozitave të traktatit themelues të saj, d.m.th. një “Aleancë e së Mirës” në kontekstin e mbrojtjes kolektive.
Asnjë nga sa më sipër nuk ndodhi përfundimisht, por mundësia e përshkallëzimit të agresionit rus në drejtime të panjohura e bën çdo skenar nga imagjinar në realist dhe mbetet i vendosur në tryezën botërore, ku nuk mungojnë kundërshtimet dhe interesat individuale për dënimin e Rusisë. Për këtë arsye, liderët e njëzet ekonomive më të fuqishme të planetit (G20) dënuan me shumicë – dhe jo unanimisht – zgjerimin rus në Ukrainë, pasi Kina, Indonezia, India, Brazili, Arabia Saudite dhe Afrika e Jugut mbajtën distancën e tyre, duke marrë parasysh marrëdhëniet e tyre tregtare dypalëshe me Moskën.
Në të njëjtin samit, rrjedha e të cilit u përmbys rëndë kur u bë i njohur sulmi me raketa në Poloni, delegacioni amerikan i kryesuar nga presidenti amerikan, Joe Biden, veproi me vendosmëri kundër zbardhjes së “misterit” të raketës.
Duke mbajtur gjakftohtësinë e tyre, shumica e udhëheqësve prisnin prova të burimit të raketave në orët pas sulmit, ndërsa Moska mohoi çdo përfshirje. Ekzaminimi paraprak dëshmoi, sipas Sekretarit të Përgjithshëm të NATO-s, Jens Stoltenberg se raketa ishte ukrainase dhe ishte aktivizuar si pjesë e mbrojtjes ajrore të vendit, e cila kishte marrë një breshëri sulmesh raketore (më shumë se 85) nga Rusia në të njëjtën ditë, duke prekur rëndë infrastrukturën energjetike të vendit.
Megjithëse raketa i përkiste Ukrainës, Stoltenberg nxitoi të deklarojë se Kievi nuk është fajtor për incidentin, duke shtuar se nuk ka asnjë indikacion për qëllimin pas incidentit, për të cilin, sipas Sekretarit të Përgjithshëm të NATO-s, përgjegjësi është qëndrimi agresiv i Rusisë, e cila ka pushtuar Ukrainën, duke prishur paqen botërore.
“Aksident i trishtë”
Krahas qëndrimit të presidentit amerikan për një “raketë ukrainase”, të njëjtin qëndrim ka mbajtur edhe presidenti i Polonisë, Andriy Duda, ndërsa vendi i tij ka përmirësuar nivelin e gatishmërisë pas ngjarjeve. Ndërkohë, Kievi mohon autorësinë e raketave si pjesë e “propagandës ruse” dhe bën thirrje për pjesëmarrje aktive në hetimet e incidentit, duke këmbëngulur se ka zbuluar “gjurmë ruse”. Duke i dhënë informacion Varshavës, “Presidenti Andrei Duda foli me shefin e CIA-s, William Burns, i cili ndodhet në Varshavë pas vizitave të tij në Ankara dhe Kiev”, me këtë të fundit në kërkim të një dalje të sigurt nga kriza që ka shkaktuar pushtimin rus të Ukrainës.
Në çdo rast, sekretari amerikan i Mbrojtjes, Lloyd Austin ka argumentuar se nuk ka prova për të përmbysur gjetjen fillestare për raketën, por theksoi se përgjegjësia e vërtetë për incidentin i takon Rusisë, pasi ajo filloi luftën. Përveç pikëpyetjeve, qëndrimi i Kremlinit ndaj Shtëpisë së Bardhë ka qenë i dukshëm, duke shkaktuar shoqata në lidhje me një afrim të pjesshëm SHBA-Rusi, duke qenë se pala ruse mirëpriti reagimin e ftohtë të Uashingtonit ndaj spekulimeve fillestare, duke pranuar hapur dhe duke mohuar identitetin ukrainas të raketës.
Në të njëjtën kohë, “ambasadori polak po thirret në Ministrinë e Punëve të Jashtme ruse”, njoftoi në Telegram përfaqësuesja e Ministrisë së Punëve të Jashtme ruse, Maria Zakharova, pa dhënë detaje të mëtejshme, ndërsa Kremlini e përshkruan si “absolutisht histerike” mënyra se si Polonia reagoi ndaj sulmit.
Duhet theksuar se Polonia mblodhi menjëherë Këshillin e Sigurisë Kombëtare, sapo u bë i ditur lajmi për sulmin me raketa, ndërsa në të njëjtën kohë qarkulluan informacione se kërkonin që ajo të shqyrtonte aktivizimin e nenit 4 të Traktatit të NATO-s, d.m.th. informimi i shteteve anëtare për tentativën e shkeljes së sovranitetit të saj territorial, një paralajmërim sipas disa analistëve të klauzolës së mbrojtjes kolektive, të përshkruar në nenin 5. Pavarësisht “vendimit” të SHBA-së, NATO-s dhe Varshavës, presidenti ukrainas duket se i qëndron përshtypjes së tij fillestare, duke thënë se “nuk kam dyshim se nuk ishte raketa jonë”, sipas Interfax Ukraine, duke përsëritur kërkesën e tij për të lejuar Ukrainën. Ekspertët të shkojnë në vendin e shpërthimit.
Nga ana e tij, për të mos u nxituar në përfundime, reagoi dhe kancelari Olaf Solz në lidhje me incidentin në Poloni, ku Berlini njoftoi se “si një reagim i menjëhershëm ndaj incidentit në Poloni, ne do të ofrojmë forcimin e policisë ajrore me patrulla ajrore luftarake në hapësirë me Eurofighters gjermanë”. Për më tepër, “avionët gjermanë nuk kanë nevojë të transferohen në Poloni për këtë. Patrullat mund të niseshin nga bazat ajrore gjermane dhe të ktheheshin këtu pas çdo misioni”, tha zëdhënësi i ministrisë gjermane të Mbrojtjes, ndërsa kancelarja gjermane theksoi se “asgjë nga këto nuk do të kishte ndodhur” nëse nuk do të kishte pasur pushtimin rus të Ukrainës.
Në tablonë e përgjithshme, Perëndimi ende beson në mbështetjen e Ukrainës me çdo mjet të nevojshëm, por vetëm në masën që zemëron Presidentin rus Vladimir Putin duke e shtyrë atë në një hakmarrje të re dhe të rrezikshme, siç është përdorimi i armëve taktike bërthamore, veçanërisht kur Uashingtoni dhe Brukseli konsiderojnë se përfundimi i luftës është – në një farë kuptimi – edhe sot i mundur.
(BalkanWeb)
