Kur Suedia dhe Finlanda deklaruan hapur qëndrimin e tyre për t’u bashkuar me NATO- n majin e kaluar, kjo u pa si një goditje në për Rusinë.
Historikisht, të dyja vendet ishin zotuar për mos-angazhim me NATO-n si një mënyrë për të shmangur provokimin e Moskës, por pushtimi i Ukrainës e ndryshoi këtë qasje.
Shumica dërrmuese të aleatëve të NATO-s dëshirojnë t’i shohin vendet zyrtarisht t’i bashkohen aleancës në një samit të NATO-s më 11 korrik.
Megjithatë, një pengesë e rëndësishme qëndron në rrugën që kjo të bëhet realitet; Turqia cila nuk i ka dhënë planit bekimin e tij zyrtar.
Por Turqia nuk është i vetmi vend që bllokon këtë lëvizje: Hungaria gjithashtu ka dështuar të ratifikojë pranimin e nordikëve, gjë që turbullon më tej ujërat.
Megjithatë, tani për tani marrja e Turqisë në krah konsiderohet si prioritet.
Fatkeqësisht për qëndrimin pro-NATO-s, zyrtarët perëndimorë janë gjithnjë e më pesimistë se Turqia do të ndryshojë qëndrim.
Zyrtarisht, presidenti turk Rexhep Tajip Erdogan kundërshton anëtarësimin e Suedisë dhe Finlandës duke pretenduar se gjithçka ka të bëjë me sigurinë. Turqia pretendon se të dy vendet, po strehojnë militantë nga Partia e ndaluar e Punëtorëve të Kurdistanit (PKK), një grup i caktuar terrorist në Turqi, Suedi, Shtetet e Bashkuara dhe Evropë.
Erdogan thotë se do të donte që këta individë të ekstradoheshin; por Suedia e ka bërë të qartë se kjo nuk do të ndodhë.
Në fund të fundit, optimistët besojnë se ka një kompromis që favorizon shumë NATO-n.
Aleanca, Suedia dhe Finlanda kanë paraqitur rastin e tyre dhe NATO ka një politikë të dyerve të hapura për çdo vend që dëshiron të anëtarësohet.
Suedia dhe Finlanda i kanë përmbushur kriteret. Një zyrtar i NATO-s i tha CNN se ata supozuan se Erdogan do të priste samitin përpara se të pranonte, në mënyrë që të mund të merrte “lavdërimet e të gjithë aleatëve të tij perëndimorë”.
(BalkanWeb)
