Restaurimi dhe muzealizimi i Mësonjëtores së Parë shqipe në Korçë, që tani ka marrë emrin Muzeu i Arsimit, është pritur me reagime.
Ndriçimi modern, lyerja e parketit, heqja e bankave, tavolinat e reja te biblioteka dhe ndërrimi i vendit të instalacionit të ABC-së ka sjellë një varg kritikash.
Ish-drejtori Vladimir Toroveci thekson se “Shkronjat jepnin mesazhin historik”.
Niko Kotherja, pjesë e grupit të punës, argumenton ndryshimet duke u ndalë te risitë.
“Modernizimi ka vend te racionaliziuar. Muzeu ka video dhe audio te rralla”, shprehet Kotherja.
Pa u ndalur te muzealimi si i tillë, pasi nuk ka qenë detyrë e tij, Kotherja sa i takon heqjes së bankave, thotë se nuk ishin origjinale. Dhe se i vetmi objekt origjinal është marrë nga Korça më 1978 dhe nuk gjendet më.
“Objekti i fundit origjinal ishte karrigia e drejtorit. Nuk ishin origjinale, rindertuam një bankë”, shton ai.
Ish-drejtori Toroveci vëren se muzeu nuk ruan frymën.
“Konceptimi duhej ne baza tradicionale. Ç’kuptim ka muzeu me objekte te reja?”, tha ai.
Nga 7 marsi i vitit 1887, kur u hap mësonjëtorja deri sa u kthye ne muze, godina ka funksione te ndryshme, nga burg ne xhandarmëri e ambient i formacionit muzikor të Bandës së Lirisë, ndërsa është rrënuar nga tërmeti i vitit 1931.
Shndërrimi i Mësonjëtores së Parë Shqipe pas restaurimit ka ngjallur debat mes specialistëve. Ish-drejtori i saj argumenton se nuk është ruajtur fryma e kohës dhe se muzeu nuk ka kuptim me objekte te reja. Nga ana tjetër, një prej anëtarëve të grupit të punës, thotë se godina nuk kishte asnjë objekt origjinal.
(BalkanWeb)
