COVID-19 është një sëmundje shumë e transmetueshme. Ky është një fakt i vërtetuar dhe përhapja e shpejtë e këtij virusi në të gjithë globin gati dy vjet më parë dëshmon për këtë. Ajo që nuk ishte shumë e qartë deri tani ishte se si njerëzit e infektuar përhapin virusin.

Ose, për të qenë më të saktë, kur saktësisht dhe në çfarë mase, njerëzit e infektuar me virusin kanë më shumë gjasa ta përhapin atë tek të tjerët. Por tani, një studim në Universitetin e Bostonit thotë se njerëzit që kanë këtë sëmundje janë më ngjitës dy ditë para dhe tre ditë pas shfaqjes së simptomave. Ky studim është botuar në revistën JAMA Internal Medicine.

Koha e ekspozimit ka rëndësi

Sipas studiuesve të këtij studimi, nëse një person ka marrë virusin nga një person i infektuar, ai gjithashtu ka të ngjarë të jetë pa simptoma nëse personi i parë i infektuar ishte gjithashtu asimptomatik. Ata thonë se koha e ekspozimit në lidhje me simptomat e rastit parësor është e rëndësishme për transmetimin. Ata shtojnë më tej se ky kuptim sugjeron që testimi i shpejtë dhe izolimi i një personi të sëmurë është kritik për të kontrolluar pandeminë.

Gjurmimi i transmetimit të kontakteve të rasteve parësore

Për qëllimin e studimit, ekipi kërkimor gjurmoi dhe studioi transmetimin e COVID-19 midis rreth 9,000 kontakteve të ngushta të rasteve parësore në provincën Zhejiang të Kinës nga Janari 2020 deri në Gusht 2020. Ndër ‘kontaktet e ngushta’ të gjurmuara nga studiuesit ishin individë që jetonin në të njëjtën familje ose hanin së bashku me kolegët, punonjësit e kujdesit shëndetësor dhe njerëzit që ndajnë automjetet me të infektuarit. Pas analizave të plota, studiuesit panë disa pika interesante në lidhje me transmetimin.

-89 përqind zhvilluan simptoma të lehta ose të moderuara.

-11 përqind ishin asimptomatike.

-Askush nuk zhvilloi simptoma të rënda.

-Anëtarët e familjes të rasteve parësore dhe njerëzit që u ekspozuan ndaj rasteve parësore shumë herë ose për periudha më të gjata kohore, kishin shkallë më të lartë të infeksionit sesa kontaktet e tjera të ngushta.

Studiuesit thonë se kontaktet e ngushta kishin më shumë të ngjarë të kontraktonin sëmundjen virale nga individi i infektuar parësor nëse ato ekspozoheshin pak para ose pas shfaqjes së simptomave. Në krahasim me individët simptomatikë të butë dhe të moderuar, individët parësorë asimptomatikë kishin shumë më pak të ngjarë të transmetonin virusin në kontaktet e ngushta. Por në rast se ata e bënin këtë, kontaktet gjithashtu kishin më pak gjasa të përjetonin simptoma të dukshme.