Me akuza që kufizohen me fyerjen e kujtimit të viktimës, 40-vjeçari vrasës i gruas së tij në Volos të Greqisë u përpoq të mbrohej, por nuk arriti të bindte hetuesin dhe prokurorin të cilët i treguan rrugën për në burg pas kërkimfaljes.

40-vjeçari, i cili nuk përmendi akuzat kundër tij për dhunë ndaj gruas së tij dhe nënës së katër fëmijëve, pretendoi se ishte penduar dhe shtoi se “do të donte ta kthente kohën pas dhe të ishte në vendin e 36-vjeçares”.

Përveç kësaj, ai deklaroi se u tërbua kur 36-vjeçarja i njoftoi “me një ton shumë ofendues dhe ironik” se fëmijë që ajo kishte mbajtur në bark dhe që kishte humbur së fundmi nuk ishte i tiji. 40-vjeçari u përpoq ta portretizonte veten si një burrë familjar punëtor dhe viktimën si një grua jobesnike. Në fakt, ai gjithashtu pretendoi se donte të kryente vetëvrasje në burg, ndërsa në deshminë e tij, ai përshkruan edhe mbrojtjen e tij për të ardhmen, duke kërkuar të vlerësohej nga një psikiatër, duke përmendur në thelb një përpjekje të mëparshme për t’i dhënë fund jetës së tij.

Ai pretendon se donte vetëm ta trembte dhe e goditi me një objekt të mprehtë të përdorur gjatë pjekjes së mishit në skarë. Vihet re se sipas mjekut ligjor, gruaja ka marrë goditje të përsëritura, dy prej të cilave ishin fatale: Një në qafë dhe e dyta në zemër, goditje që në asnjë mënyrë nuk shkaktojnë thjesht “frikë”.

Në detaje, në dëshminë e tij të ndjesës, 40-vjeçari pohon:

“Unë dhe gruaja ime patëm një jetë familjare perfekte, të qetë, paqësore, normale për më shumë se 20 vjet, pasi kishim 4 fëmijë, të cilët i rritëm së bashku. Kishim një marrëdhënie të shkëlqyer emocionale dhe jetë dashurore si çift, pa u shqetësuar për asnjë arsye, me përkushtim dhe dashuri.

Unë punoj ditë e natë si bukëpjekës dhe njëkohësisht si ndërtues, me qëllim që të siguroja të ardhurat e nevojshme për të mbuluar plotësisht jetesën dhe nevojat financiare të familjes sonë prej gjashtë anëtarësh, në mënyrë që fëmijëve tanë të mos u mungojë asgjë, ndërsa gruaja ime ishte e përfshirë në rritjen e tyre, duke punuar herë pas here ose sezonalisht.

Jeta jonë martesore u trondit veçanërisht pas Pashkëve të vitit 2025, kur mësova dhe zbulova se ajo mbante një marrëdhënie romantike paralele me një burrë tjetër me të cilin kishte komunikim pothuajse të përditshëm dhe shkëmbim të shpeshtë mesazhesh erotike, dhe dyshoj se ajo takohej dhe kryente marrëdhënie seksuale me të, siç rrëfeu ajo pas kujtimeve para meje.

Ky zhvillim negativ më bezdisi, më zemëroi dhe më çmendi mëngjesin e 22/8/2025 kur, lidhur me këtë çështje, lidhur me vendimin e saj për të prishur marrëdhënien tonë, familjen e saj që e krijuam me shumë mund në kombinim me zbulimin se fetusi me të cilin ishte shtatzënë pak kohë më parë dhe e humbi, nuk ishte i imi, një njoftim që ajo bëri me një ton shumë ofendues dhe ironik, një deklaratë që më preku brutalisht si burrë, duke rezultuar që unë të çmendem, në një gjendje të keqe mendore të vluar dhe me çrregullim serioz të funksioneve të mia mendore, për të kapur një objekt të mprehtë me majë, një thikë që e përdornim për të pjekur mish në ballkon pa e planifikuar, pa qëllim për ta vrarë, me turbullirë mendore për t’i shkaktuar goditje në gjoks dhe qafë pa e kuptuar se ajo ishte fatale dhe kështu do t’i merrja jetën, gjë që nuk e kërkova në asnjë rrethanë. Nuk kisha një qëllim të tillë kriminal. Ajo më nënvlerësoi në mënyrën më të përbuzshme.

Jam penduar sinqerisht për aktin tim të shëmtuar, dua t’u kërkoj falje në radhë të parë 4 fëmijëve të mi, të afërmve të saj, shoqërisë për tragjedinë që shkaktova pa dashje, pavarësisht nëse u provokova brutalisht dhe u ndjeva thellësisht i ofenduar.

Do të doja ta ktheja kohën pas, nëse gruaja ime do të ishte gjallë, nëse do të isha në vendin e saj, jam fjalë për fjalë i shkatërruar, i tronditur dhe i shkatërruar mendërisht, i dëshpëruar dhe pardje mendova në qendrën e paraburgimit t’i jepja fund jetës sime me dhunë.

Ndihem i kaqardhur dhe fajtor për humbjen e parakohshme, vrasjen e gruas sime, e dënoj veten që nuk zgjodha rrugën e arsyes dhe vetëpërmbajtjes në kërkim të zgjidhjes së martesës sonë, të cilën i ndjeri nuk e respektoi, në mënyrë që debati intensiv, grindja e 22/8/2025 të mos përshkallëzohej, devijojë dhe arrijë në krim.

Mohoj kategorikisht se kam qenë i dhunshëm me të, se kam përdorur dhunë fizike ndaj saj ose e kam detyruar me forcë ose kërcënim të kryejë marrëdhënie seksuale pa vullnetin e saj, nuk korrespondon me realitetin dhe është një pretendim i rremë, përndryshe ajo do të më kishte denoncuar për çdo incident të dhunës në familje.

Kërkoj kryerjen e menjëhershme të një ekzaminimi psikiatrik, me qëllim përcaktimin nëse vuaj nga ndonjë sëmundje mendore, duke qenë se isha shtruar në spital në një strukturë psikiatrike nga e cila u lirova së fundmi pas një shtrimi tre-ditor të pavullnetshëm pas një tentative vetëvrasjeje dhe më ishin dhënë ilaçe që ende i marr, më diagnostikuan me një çrregullim ankthi dhe konfuzion që u shfaq së fundmi dhe u përkeqësua, me qëllim përcaktimin nëse jam i justifikuar të marr një imputim të reduktuar. “