Torturat që kaloi në duart e terroristëve palestinezë i përshkroi me detaje tronditëse izraeliti që u mbajt peng për dy vjet në Gaza. 21-vjeçari Rom Braslavski, i cili punonte si roje sigurie në festivalin muzikor Nova kur u rrëmbye me dhunë teksa përpiqej të shpëtonte një të plagosur, më 7 tetor 2023, përshkroi torturat që përjetoi në duart e Hamasit në emisionin “Hazinor” të Channel 13 në Izrael.
“U ktheva nga një takim me djallin”, tha në intervistën e tij tronditëse, duke përshkruar ato që përjetoi. Siç tha, u detyrua të kërcente, torturohej 7 herë në ditë për 20 minuta, i mbyllnin sytë, ndërsa i futnin gurë dhe gozhdë në veshë.
Me zë që dridhej përshkroi se si i gënjyen duke i thënë se babai i tij kishte vdekur dhe se kishin parë varrimin e tij në televizionin izraelit, hanin para tij ndërsa ai po vdiste urie dhe se si torturat e tij u intensifikuan kur refuzoi të konvertohej.
“Dëgjo, nëse pranon Islamin, do të të sjellim ushqim dhe do të jetosh me ne”, i tha një nga rojet e tij, ndërsa ai u përgjigj: “Kam lindur hebre dhe hebre do të vdes”. “Mos u shqetëso, askush nuk do të të prekë. Eja, prano besimin e vërtetë, Islamin, Muhamedin”, i thoshin. Kur ai refuzoi, torturat u intensifikuan edhe më shumë: uji i tij u reduktua në gjysmë litër në ditë, i lejonin të shkonte në tualet vetëm tre herë në 24 orë dhe ushqimi i tij u kufizua drastikisht.
Një ditë, një nga burgosësit e tij iu afrua duke buzëqeshur dhe i tha: “Shiko çfarë të solla”. “Dhurata” ishin gurë, të cilët torturuesit ia shtynë brenda veshëve me një gozhdë, duke i lënë aty për javë të tëra, me pasojë që pengu i ri humbi plotësisht dëgjimin. Paralelisht, i mbyllnin sytë, duke e izoluar plotësisht nga bota e jashtme.
“Ulërija, dhe ai nuk interesohej, vazhdonte, thjesht, t’i shtynte më thellë”, përshkroi Braslavski, duke iu referuar mundimit që pësoi.
Torturat vazhdonin pa ndërprerë, ditë pas dite… “Bëhej gjithnjë e më keq. Më rrihnin shtatë herë në ditë, çdo herë për rreth 20 minuta”, tha në emision.
Përpiqej të humbiste ndjenjat që të ndalonte dhimbja, por siç tha: Nuk të lënë as të humbësh ndjenjat, të kapin dhe të rrahin përsëri. Dhe pas grushteve, filluan goditjet me kamzhik, atë që përdornin për gomarët e tyre. Çdo kamzhik digjte. Më lanë shenja. Ende i kam mbi trup. Nuk kanë ikur nga trupi im.
Siç zbuloi, pas çdo torture, që shpesh bëhej nga tre burra njëkohësisht, mbetej i përgjakur, me dhimbje në çdo kockë të trupit të tij. Edhe në gjumë, nuk pushonte.
“Ora gjashtë e mëngjesit… drita, britma: yalla, yalla, yalla. Hyjnë brenda me dy radio, muzikë arabe partie me zë të lartë, dhe britin Allahu Akbar, Allahu Akbar! Çfarë dite e mrekullueshme… Çfarë dite e gëzueshme”, shton ai.
Disa herë kërkonin të kërcente për ta.
“Bëj një valle me duart e tua. Kërcen dhe qesh», i thoshin. «Dhe e bëja – nuk kisha më fuqi”, përshkroi Braslavski, sipas Daily Mail.
“Isha i rraskapitur. Nuk mund të lëvizja as duart e mia. Kockat më dhembnin. Në raundin e dytë dhimbja ishte tashmë e padurueshme. Më godisnin me kamzhik shputat dhe pastaj më kërkonin të qëndroja në këmbë”, shton ai.
Torturuesit e rritnin volumin e radiove – më shumë muzikë, më shumë.
“Kupton se je i bllokuar në një rreth. Fillove të dyshosh nëse do të mbijetosh, ë, nëse do të dalësh ndonjëherë gjallë. Më rrihnin me çfarë të gjenin. Më thyen një radio në kokë. Më thyen një shkop të madh mbi trup. Vetë kamzhiku u përkul, ishte metalik. U përkul nga fuqia e goditjeve”.
Kujtimet e dhimbjes mbeten të gjalla: “Mbaj mend, dhembte aq shumë… Kur më thoshin “shtrihu”, njëri ulej mbi gjunjët e mi, tjetri merrte kamzhikun dhe godiste shputat e mia – një goditje pas tjetrës, ndoshta dyzet radhazi. Pastaj, e gjithë këmba ime ishte ënjtur, e kuqe dhe blu. Dhe atëherë më thoshte: “Qëndro në këmbë. Qëndro në këmbët e tua”. Ishte sikur të më digjnin të gjallë. Ndjeje zjarrin që të hante”.
Në një tjetër pikë, kujton se si rrëmbyesit e tij festonin çdo herë që mbërrinte ndihmë humanitare në Gaza, ndërsa hanin para tij dhe atë e linin të vdiste urie.
“Xhihadistët ishin entuziastë – u hapën linjat e ndihmës humanitare dhe filluan të hanin”, tha, duke përshkruar sasi të mëdha çaji dhe mish që mbërrinin, “të mjaftueshme për të hapur një restorant”.
“Ishin të lumtur me ushqimin e tyre – njëri bleu një çadër, tjetri plastikë për çadrën e tij, një tjetër këpucë. Dhe unë… jeta ime nuk ndryshoi. Qoftë ndihmë qoftë jo, jeta ime ishte e njëjtë. I ndyrë, pa dush, pa ushqim”. Përshkroi madje, tundimin e erërave që e torturonin çdo ditë – mish, kafe, çaj –, ndërsa ai kishte uri.
“Më torturuan për një arsye: Sepse jam hebre. Kjo është arsyeja që më bënë të gjitha këto. Jo Ben Gvir, as Netanyahu – asgjë nga këto. Më keqtrajtuan sepse jam hebre”.
Kur Rom Braslavski refuzoi të “luante rolin” që i kërkonin para kamerës, rrëmbyesit e tij e kërcënuan me tortura të reja. “Do që t’i rikthejmë gurët dhe fashon në sy?» britën, dhe kërkonin të “qante” para kamerës.
Në një tjetër pikë flet për dhunën seksuale që pësoi në robëri.
“Më hoqën të gjitha rrobat e mia – të brendshmet, çdo gjë. Më lidhën nga …, ndërsa isha krejtësisht lakuriq. Isha i shkatërruar, po vdisja, i uritur”, tha ai. “Lutesha te Zoti: “Të lutem, më shpëto, më nxirr nga kjo”, shton ai.
“Ishte dhunë seksuale, dhe qëllimi kryesor i saj ishte të më poshtëronte”, shtoi.
“Qëllimi ishte të thyenin dinjitetin tim. Dhe këtë bënë saktësisht”.
Kur gazetarja Roni Aviram, e pyeti nëse kishte pasur më shumë incidente keqtrajtimi, ai u përgjigj: Po… është e vështirë për mua të flas për këtë pjesë. Nuk më pëlqen ta diskutoj. Është e vështirë. Ishte gjëja më e tmerrshme që më ndodhi.
“Është diçka që as nazistët nuk e bënë. Në kohën e Hitlerit, nuk do të arrinin kurrë në një tmerr të tillë. E vetmja gjë që mund të bësh është të lutesh të mbarojë”, tha ish-pengu.
