Aktorja që luajti rolin ikonik të “Zonjës së Pëllumbave” në “Home Alone 2” ka zbuluar se si është ndjerë e lënë pas dore në fazat e fundit të karrierës së saj.
Aktorja irlandeze Brenda Fricker ka një numër rolesh të shkëlqyera në karrierën e saj, por për shumicën dërrmuese të audiencës ajo do të jetë përgjithmonë e huaja zemërmirë që ndihmoi Kevin McCallister në aventurën e tij të Krishtlindjeve.
Së bashku me “ushtrinë” e saj të pëllumbave, ajo e mori nën mbrojtje heroin e Macaulay Culkin në filmin e vitit 1992, ndërsa “Liquid Bandits” e ndiqnin atë nëpër rrugët e Nju Jorkut.
Në finale, ai e shpëton situatën duke hedhur fara në kokat e Harrit dhe Marvit, duke bërë që pëllumbat e Central Park të sulmojnë keqbërësit.
Megjithatë, siç e thekson vetë, “zonja me pëllumba” meriton shumë më tepër respekt. Fricker ka dhënë performanca të shkëlqyera dhe ishte aktorja e parë irlandeze që fitoi një çmim Oscar.
Në vitin 1990, ajo u nderua me çmimin për Aktoren më të Mirë në Rolin Mbështetës për filmin “My Left Foot”, duke bërë histori.
Më pas ajo u shfaq në filma të tillë si “So I Married an Axe Murderer”, “Angels in the Outfield”, “A Time to Kill”, “Veronica Guerin”, “Inside I’m Dancing” dhe “Albert Nobbs”.
Pavarësisht karrierës së saj të shkëlqyer, aktorja zbuloi se pasi mbushi 70 vjeç, ofertat për punë pothuajse u zhdukën.
Në një intervistë me Times, ajo përshkroi ndjesinë e “padukshmërisë” që ndjeu kur hyri në dekadën e shtatë të jetës. “Nuk shkruajnë role për gra të moshuara”, tha ajo.
“Shekspiri shkroi, por shkrimtarët e rinj jo. Ka kaq shumë gra interesante me histori dhe përvoja.” Madje ajo kujtoi një citat nga Richard Harris, i cili i kishte thënë se në moshën 70 vjeç bëhesh i padukshëm. “Në ditëlindjen time mendova se ai kishte gabim. Një javë më vonë e kuptova saktësisht se çfarë donte të thoshte. Është e çuditshme. Duhet të bërtasësh që të të dëgjojnë. Nuk jam pa punë për ndonjë arsye tjetër. Thjesht nuk ka role.”
Sot, Fricker përballet me probleme serioze shëndetësore, të cilat, thotë ajo, e kanë detyruar të qëndrojë në shtrat.
Pa dhënë detaje, ajo pranon se jeton “çdo ditë me dhimbje” dhe ndihet vazhdimisht e rraskapitur. Në një intervistë të kohëve të fundit me Guardian, aktorja 80-vjeçare tha se i merr fryma edhe kur flet. “Nuk kam përjetuar kurrë një lodhje të tillë në jetën time.
“Ndihem e rraskapitur. Pyes veten nëse do të ngrihem përsëri. Është një vdekje e tmerrshme, vdes çdo ditë nga dhimbja. Ndoshta do të jetoj deri në 100 vjeç”, tha ajo me humor të hidhur.
Kur nuk mund të flejë, ajo gjen ngushëllim duke parë serialin “Real Housewives of Beverly Hills”, i cili, thotë ajo, e argëton më shumë se çdo gjë tjetër.
Pavarësisht faktit se emri i saj është identifikuar me një nga filmat më të dashur të Krishtlindjeve të të gjitha kohërave, ajo ka pranuar se nuk i do veçanërisht Krishtlindjet.
Në një intervistë të mëparshme me BBC Radio 1, ajo tha se të jetosh vetëm dhe në pleqëri mund të jetë një kohë e errët. Ajo e fik telefonin, ul perdet, shikon programe të regjistruara paraprakisht dhe kalon kohë me qenin e saj.
“Është thjesht një lloj tjetër Krishtlindjesh”, shpjegoi ajo, duke shtuar se ajo që e gjen vërtet të vështirë nuk është aq shumë vetë festa, por nata e Vitit të Ri.
