Lumi Eufrat i Irakut po rrjedh në nivele historikisht të ulëta, ndërsa vendi i goditur nga thatësira përballet me mungesën më të keqe të ujit.
46 milionë banorët e tij përballen me temperatura në rritje, mungesa kronike të ujit dhe thatësira vit pas viti, në një vend të prekur intensivisht nga ndryshimet klimatike.
Ndikimi është ndjerë më ndjeshëm në jug, ku rrjedha e reduktuar po nxit ndotjen e ujit dhe përhapjen e shpejtë të algave.
Tigri dhe Eufrati, dikur të fuqishëm, të cilët kanë ujitur vendin për mijëvjeçarë, burojnë nga Turqia, dhe autoritetet në Irak kanë fajësuar vazhdimisht digat turke në rrjedhën e sipërme për uljen ndjeshëm të rrjedhave të lumenjve.
“Në javët e fundit, Eufrati ka parë nivelet e tij më të ulëta të ujit në dekada”, veçanërisht në jug, tha Hasan Al-Khateeb, një ekspert nga Universiteti i Kufës.
Iraku aktualisht merr më pak se 35 përqind të pjesës së tij të ndarë të Tigrit dhe Eufratit, sipas autoriteteve.
Për të ruajtur rrjedhën e Eufratit, Iraku po lëshon më shumë ujë nga rezervuarët e tij në zvogëlim sesa merr, një masë që mund të mos jetë e qëndrueshme.
Khaled Shamal, zëdhënës i Ministrisë së Burimeve Ujore, tha se rezervat e ujit në liqenet artificiale “janë në nivelin më të ulët në historinë e shtetit irakian”.
Rezervat kanë rënë nga 10 miliardë metra kub në fund të majit në më pak se 8 miliardë, që është më pak se 8 përqind e kapacitetit të tyre.
Rrjedha e reduktuar e ujit ka rezultuar në cilësi të dobët të ujit dhe përbën një kërcënim për ekosistemin e Eufratit.
Khateeb tha se lëshimi i ujit nga rezervat e plakura për të ushqyer lumin ka çuar në përhapjen e algave, të cilat pakësojnë oksigjenin dhe rrezikojnë jetën ujore.
Ministria e mjedisit paralajmëroi të dielën për rritjen e ndotjes bakteriale dhe zona të mëdha me alga në provincën Qerbela.
Autoritetet kanë paralajmëruar gjithashtu për cilësi “shumë të dobët” të ujit në provincën fqinje të Naxhafit.
Në liqenin Naxhaf, një fotograf tha se liqeni dikur i harlisur është reduktuar kryesisht në pellgje të ndenjura të shpërndara në të gjithë pellgun.
Në Nasiriyah, kryeqyteti i provincës Dhi Qar, një fotograf pa zymbylin e ujit duke lulëzuar në Eufrat.
Zymbylët e ujit, të pranishëm në Irak që nga vitet 1990, janë bërë më të përhapur për shkak të rrjedhës së ulët të ujit, gjë që gjithashtu përkeqëson ndikimin e tyre, sipas Al-Khateeb.
Kjo bimë pushtuese mund të thithë deri në 5 litra ujë për bimë në ditë dhe pengon rrezet e diellit dhe oksigjenin, të cilat janë jetësore për jetën ujore.
Ministria e Mjedisit tha të hënën se e pastron ujin sipas standardeve të rrepta dhe cilësia deri më tani është “e pranueshme” dhe e sigurt për përdorim në qytetet në Irakun jugor dhe qendror.
