SHBA bëri gjithçka siç edhe premtoi për të ndihmuar Izraelin në shmangien e goditjeve në objektiva të raketave dhe dronëve iranianë. Tani, presidenti amerikan, Joe Biden, kërkon të bindë udhëheqjen izraelite që të shmangë përshkallëzimin e mëtejshëm, që mund të çojë në një luftë të gjithëanshme në rajon.
Ai i kërkoi qeverisë izraelite të ndalet sepse fitoi dhe të mos hakmerret, ndërsa paralajmëroi Tel Avivin se SHBA nuk do të përfshihej në hakmarrje kundër Iranit, shkruan BalkanWeb.
Udhëheqësit e BE u kanë kërkuar të dyja vendeve të tregohen të përmbajtura. “Përfundimi i krizës në Gaza sa më shpejt të jetë e mundur, kryesisht përmes një armëpushimi të menjëhershëm, do të sjellë një ndryshim“, deklaroi Presidenti i Këshillit Evropian Charles Michel.
Franca do të bëjë gjithçka që mundet për të shmangur përshkallëzimin e mëtejshëm të konfliktit midis Izraelit dhe Iranit në Lindjen e Mesme, tha Presidenti Emmanuel Macron, duke i kërkuar gjithashtu Izraelit të tregojë përmbajtje në çdo reagim.
Izraeli duhet të mendojë me “kokë dhe jo me zemër” ndërsa peshon një përgjigje, tha Sekretari i Jashtëm britanik, David Cameron.
Kabineti izraelit i luftës, nga ana e tij, përdori një frazë “të provuar” për të përshkruar lëvizjet e tij të ardhshme kundër Iranit: “Ne do të përgjigjemi në mënyrën dhe në kohën që do të zgjedhim.”
Ai ende nuk e ka përjashtuar një sulm ndaj një objektivi iranian apo edhe një sulm të hapur brenda Iranit (Izraeli ka goditur vazhdimisht programin bërthamor të Iranit, me sulme kibernetike dhe vrasje të zyrtarëve dhe shkencëtarëve).
Tani, sytë e të gjithë planetit janë te Izraeli dhe nëse, kur (dhe mbi të gjitha) dhe si mund të shfaqet “përgjigja” e parashikuar ndaj Teheranit.
“Mbajeni fitoren, shmangni përshkallëzimin”
Pyetja që lind është nëse ka tani kohë për përgjigjen diplomatike të kërkuar nga Uashingtoni, duke thirrur, ndër të tjera, një takim të G7, vendeve më të pasura perëndimore. Presidenti Biden i dërgoi kryeministrit Benjamin Netanyahu një mesazh të qartë: “Sulmi i Iranit u zbraps, Izraeli shënoi fitore”, ndaj ai po i kërkon udhëheqjes izraelite të mos përshkallëzohet më tej duke iu përgjigjur me sulme ushtarake në tokën iraniane.
Ndalimi i përshkallëzimit të mëtejshëm është diçka që po e kërkon edhe Irani, pasi njoftoi se kishte përfunduar “përgjigjen” ndaj sulmit në konsullatën iraniane në Damask. Ai njoftoi se do të hakmerrej vetëm nëse sulmohet sërish.
Iranianët po kërkojnë të lehtësojnë tensionet pas dy javësh krize dhe kërcënimesh që filluan me goditjen në kompleksin e tyre diplomatik në Damask me 7 të vrarë, kryesisht iranianë.
Irani u tregua kërcënues, por pa rezultat pasi Izraeli dhe aleatët e tij kapën pothuajse të gjitha raketat e lëshuara ndaj tyre.
Megjithatë, nuk ishte një sulm në shkallë të madhe ndaj Izraelit dhe aleatëve të tij. Teherani i ka ndërtuar forcat e tij raketore prej vitesh. Ai mund të kishte qëlluar shumë më tepër nga arsenali i tij ushtarak.
Për më tepër, Hezbollahu në Liban do të ishte përfshirë në një sulm të gjithanshëm, por nuk e bëri. Milicia libaneze është aleati më i fortë i Iranit dhe ka një arsenal të konsiderueshëm raketash dhe raketash.
Nga Rafah në Iran
Netanyahu mund të jetë i kënaqur që sulmi i Iranit e ka “zhvendosur” Gazën nga titujt kryesorë. Zhvillimet janë frymëmarrje për kryeministrin izraelit, pasi në javët e mëparshme ai kishte qenë nën presion për shkak të krizës humanitare dhe dështimit të Izraelit për të arritur qëllimet e tij të luftës për lirimin e pengjeve dhe shtypjen e Hamasit, në Gaza.
Disa ditë më parë, vëmendja ndërkombëtare u përqendrua në përçarjen midis Bidenit dhe Netanyahut mbi rrezikun e urisë të krijuar nga bllokada e Gazës nga Izraeli dhe mundësinë e një sulmi tokësor në Rafah në enklavën jugore palestineze.
Tani flitet për unitet.
Ministri izraelit i Mbrojtjes Yoav Galand tha se interceptimi i suksesshëm i sulmit nga forcat ajrore të vendit dhe disa aleatë ishte një mundësi për një “aleancë strategjike” të re kundër Iranit .
Netanyahu shihet si një udhëheqës vendimtar, një mbrojtës i popullit të tij, edhe pse shumë nga kundërshtarët e tij politikë në Izrael po bëjnë thirrje për rrëzimin e tij dhe pretendojnë se politikat e tij para 7 tetorit e bënë Hamasin të besonte se Izraeli ishte i prekshëm.
Fundi i episodit?
Megjithatë, amerikanët ende po kërkojnë një mënyrë për të ndaluar rrëshqitjen drejt luftës totale në Lindjen e Mesme. Vijat e kuqe tashmë janë kapërcyer me sulmin mbi selinë diplomatike dhe hakmarrjen e drejtpërdrejtë të Iranit ndaj Izraelit. Krahu i djathtë i koalicionit qeverisës të Netanyahut po kërkon një përgjigje të menjëhershme dhe këto thirrje nuk do të ndalen lehtë.
Diplomatët në G7, të BE-së dhe OKB-ja kërkon të parandalojë një konflikt më të gjerë pasi me pasoja shkatërruese.
Nëse Izraeli ndjek këshillën e Bidenit për të mos iu kundërpërgjigjur, Lindja e Mesme mund të jetë në gjendje të marrë frymë. Aktualisht, nuk është e sigurt se ky do të jetë fundi i episodit të rrezikshëm.
“Në buzë të greminës”
Irani, në shenjë hakmarrje për sulmin e 1 prillit në ambasadën e tij në Damask, Siri, i cili vrau dy nga këshilltarët e tij ushtarakë dhe zyrtarë të tjerë, nisi të shtunën në mbrëmje sulmin e paprecedentë ajror me raketa e dronë.
Sulmi ishte më i madh nga sa prisnin shumë analistë. Për herë të parë, Irani lëshoi armë – rreth 300 dronë, raketa lundrimi dhe raketa balistike – nga territori i tij në territorin izraelit.
Pothuajse të gjithë u kapën nga mbrojtja ajrore izraelite, e cila u përforcua nga SHBA, Britania dhe Jordania.
Joe Biden përsëriti premtimin e tij për ndihmë “të palëkundur” për Izraelin. Në këmbim, amerikanët kërkojnë vetëpërmbajtje.
Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të Bashkuara gjithashtu bëri thirrje për përmbajtje. Guterres tha se ishte “koha për t’u tërhequr nga gremina” pas sulmit të parë të drejtpërdrejtë të Iranit ndaj Izraelit.
