Giorgio Armani themeloi një nga shtëpitë më të famshme të modës në botë gjatë pesë dekadave të fundit dhe vdekja e tij ngre në mënyrë të pashmangshme pyetje rreth të ardhmes së perandorisë së tij, pavarësinë e së cilës ai e vlerësonte shumë.
Armani, i cili vdiq të enjten në moshën 91 vjeçare, ishte aksionari i vetëm kryesor i kompanisë që themeloi me partnerin e tij të ndjerë Sergio Galeotti në vitet ’70 dhe mbi të cilën mbajti kontroll të rreptë – si krijues ashtu edhe administrativ – deri në fund.
Ai nuk ka lënë pas fëmijë për të trashëguar biznesin, i cili gjeneroi të ardhura relativisht të qëndrueshme prej 2.3 miliardë eurosh në vitin 2024, por fitimet e të cilit ishin tkurrur për shkak të një rënieje të gjerë të industrisë.
Pavarësisht ngadalësimit, kompania mbetet jashtëzakonisht tërheqëse për investitorët potencialë. “A mund të jetë shtëpia një objektiv interesant? Përgjigja është absolutisht po – është një nga markat më të njohura në botë, me një vizion stilistik të përcaktuar qartë dhe në mënyrë unike”, tha Mario Ortelli, CEO i konsulencës luksoze Ortelli&Co, duke shtuar, megjithatë, se një marrëveshje në afat të mesëm do të ishte e pamundur.
Gjatë viteve, ajo ka marrë disa qasje, përfshirë një në vitin 2021 nga John Elkann, pasardhës i familjes italiane Agnelli, dhe një tjetër nga marka luksoze Gucci, kur Maurizio Gucci ishte ende në krye.
Armani, për të cilin ekspertët e industrisë thonë se ka qenë veçanërisht i kujdesshëm ndaj konkurrentëve francezë, ka përjashtuar vazhdimisht çdo marrëveshje të mundshme që do të zvogëlonte kontrollin e tij dhe ka refuzuar të listojë grupin e tij në bursë.
Kjo është arsyeja pse thuhet se ai mori masa për të siguruar vazhdimësinë dhe pavarësinë e biznesit të tij, të cilin e drejtonte me anëtarë të besuar të familjes dhe një rrjet kolegësh të vjetër.
Një mundësi është që kontrolli t’i kalojë motrës së tij më të vogël, Rosanna-s, dy mbesave, Silvana-s dhe Roberta-s, dhe një nipi, Andrea Camerana, me mbesat dhe nipin që të gjithë mbajnë role të rëndësishme në grup. Krahu i tij i djathtë, Pantaleo Dell’Orco, konsiderohet gjithashtu anëtar i familjes dhe të pestë janë trashëgimtarë të mundshëm.
Më shumë informacion rreth planeve të tij mund të dalë në javët në vijim, kur të hapet testamenti i tij.
Giorgio Armani filloi të mendonte për një plan për të garantuar një trashëgimi të qetë dhe për të ruajtur pavarësinë e kompanisë më shumë se një dekadë më parë, gjë që e shtyu atë të krijonte një fondacion në vitin 2016.
Qëllimi i tij i deklaruar ishte të “siguronte menaxhimin” e aseteve të Grupit Armani dhe të sigurohej që ato të mbeteshin në përputhje me parimet që ishin “veçanërisht të rëndësishme” për të.
Dizajneri i tha gazetës italiane Corriere della Sera në vitin 2017 se një mekanizëm i tillë ishte i nevojshëm për të ndihmuar trashëgimtarët e tij të siguronin jetesën dhe të shmangnin një blerje ose shpërbërje të grupit.
Fondacioni aktualisht mban një pjesë simbolike prej 0.1% të aksioneve në grupin me seli në Milano, por pas vdekjes së tij pritej të blinte një pjesë më të madhe, së bashku me trashëgimtarë të tjerë, zbuloi ai në të njëjtën intervistë. Ai tha gjithashtu se tre kandidatë që ai kishte nominuar do të drejtonin fondacionin.
Armani gjithashtu hartoi statutet e reja të kompanisë që do të hynin në fuqi pas vdekjes së tij, të cilat përcaktojnë parimet e qeverisjes së ardhshme për ata që trashëgojnë grupin.
Statuti i shoqatës kërkon një “qasje të kujdesshme ndaj blerjeve” dhe e ndan kapitalin aksionar të kompanisë në disa klasa me të drejta dhe fuqi të ndryshme vote. Nga dokumenti nuk është e qartë se si do të ndahen blloqet e ndryshme të aksioneve.
Statuti gjithashtu thotë se çdo listim i mundshëm në bursë do të kërkonte mbështetjen e shumicës së drejtorëve dhe mund të ndodhte vetëm “pas vitit të pestë nga hyrja në fuqi e këtij ligji”.
Në intervistën e tij të fundit me Financial Times, Giorgio Armani tha se dëshironte një kalim gradual të pushtetit te bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë dhe familja.
