Disa ditë pasi Hamasi sulmoi Izraelin dhe shpërtheu lufta në Gaza, Umm Mohamed në Bregun Perëndimor të pushtuar mori një telefonatë nga djali i saj në një burg izraelit.

“Lutu për mua mama,” tha Abdulrahman Mari. “Gjërat po vështirësohen këtu. Mund të mos më lënë të flas më me ju”. Do të ishte hera e fundit që ajo dëgjonte zërin e tij. Kushtet u përkeqësuan për të burgosurit palestinezë në Izrael pas 7 tetorit të vitit të kaluar, kur Hamasi ndërmori sulmin e tij vdekjeprurës ndaj komuniteteve izraelite pranë Rripit të Gazës, sipas Komisionit për Çështjet e të Burgosurve të Autoritetit Palestinez (PA) me bazë në Bregun Perëndimor.

Trembëdhjetë të burgosur palestinezë që atëherë kanë vdekur në burgjet izraelite, “shumica e tyre si rezultat i rrahjes ose mohimit të mjekimit”, tha kreu i komisionit, Qadoura Fares, për BBC. Abdulrahman ishte një nga të parët që vdiq.

Një marangoz në fshatin Qarawat Bani Hassan, ai ishte duke u kthyer në shtëpi nga puna në Ramallah në shkurt të vitit të kaluar kur u arrestua në një postbllok. Ai u dërgua në paraburgim administrativ – sipas të cilit Izraeli mund të mbajë njerëz për një kohë të pacaktuar pa akuza – në burgun Megiddo. Vëllai i tij Ibrahim tha se akuzat kundër tij ishin të vogla, si p.sh. pjesëmarrja në protesta dhe posedimi i një arme zjarri, por tha se ai gjithashtu akuzohej se i përkiste Hamasit, megjithëse nuk prova specifike mbi aktivitetin e tij brenda grupit.

Ibrahimi ende po përpiqet të kuptojë se si vdiq vëllai i tij. Ai duhet të mbështetet në dëshmitë e ish-shokëve të qelisë së Abdulrahman, si dhe në raportet nga seancat gjyqësore. Një ish-shoku i qelisë, i cili foli për BBC në kushte anonimiteti, tha: “Pas 7 tetorit, ishte torturë totale. Na rrahën pa asnjë arsye, na kontrolluan pa asnjë arsye.”. Ai përshkroi se kishte parë Abdulrahmanin të rrahur rëndë para tij dhe të tjerëve.

“Në orën 9 të mëngjesit, ata erdhën në qelinë tonë dhe filluan të na rrahin. Njëri nga rojet filloi të ofendonte prindërit e Abdulrahmanit, gjë që ai nuk e pranoi dhe ai filloi të luftonte.

“Ata e rrahën keq dhe e çuan në një qeli tjetër lart për një javë. Gjatë asaj kohe mund ta dëgjoje duke qarë nga dhimbja.” Ai tha se kishte marrë vesh për vdekjen e Abdulrahmanit vetëm pasi ai doli nga burgu një javë më vonë. Shërbimi i burgut izraelit nuk adresoi drejtpërdrejt pyetjet e BBC-së në lidhje me vdekjen e Abdulrahman-it apo të 12 palestinezëve të tjerë për të cilët Komisioni i Çështjeve të të Burgosurve thotë se kanë vdekur, duke thënë vetëm: “Ne nuk jemi të njohur me pretendimet e përshkruara dhe për aq sa dimë nuk janë të vërteta”. Profesor Danny Rosin, një mjek nga grupi ‘Mjekët për të Drejtat e Njeriut’, mori pjesë në ekzaminimin e trupit të Abdulrahman Mari. Vëzhgimet e tij vërtetojnë atë që shoku i qelisë dhe vëllai i Abdulrahman i thanë BBC-së.

Raporti i Prof Rosin përmendte se Abdulrahman-it kishte mavijosje në gjoksin e majtë dhe disa brinjë të thyera. Mavijosje të jashtme u panë gjithashtu në shpinë, të pasme, krahun e majtë dhe kofshën, si dhe në anën e djathtë të kokës dhe qafës pa fraktura poshtë. Profesor Rosin tha në raport se megjithëse nuk ishte gjetur ndonjë shkak specifik i vdekjes, “mund të supozohet se dhuna që ai pësoi e manifestuar nga mavijosjet e shumta dhe frakturat e shumta të rënda të brinjëve kontribuuan në vdekjen e tij”.

Izraeli aktualisht mban më shumë se 9,300 të burgosur sigurie, shumica dërrmuese e të cilëve janë palestinezë sipas grupit izraelit të të drejtave HaMoked, duke përfshirë më shumë se 3,600 persona në paraburgim administrativ. Këto shifra nuk përfshijnë të burgosurit nga Rripi i Gazës që mbahen në objekte të veçanta nga ushtria izraelite.

Z. Qadoura thotë se ndryshimi pas 7 tetorit “ndikoi në çdo aspekt të jetës së të burgosurve”, duke pretenduar se të burgosurit po përballen me uri dhe etje dhe disa prej atyre me sëmundje kronike iu mohohen mjekimet. Rrahjet u bënë më të rregullta dhe më brutale.

“Kam takuar një të burgosur që kishte humbur 20 kg në tre muajt e fundit,” tha ai. “Është sikur lufta në Gaza të ishte gjithashtu një luftë kundër të burgosurve palestinezë. E gjitha ishte një formë hakmarrjeje.”

Sakaq, shërbimi i burgjeve izraelite ka mohuar çdo keqtrajtim, duke thënë se “të gjithë të burgosurit mbahen në përputhje me ligjin duke respektuar të drejtat e tyre themelore dhe nën mbikëqyrjen e një stafi profesional dhe të aftë të burgut”. Ai tha se burgjet kishin kaluar në “modalitet emergjence” pasi shpërtheu lufta dhe se ishte “vendosur për të reduktuar kushtet e jetesës së të burgosurve të sigurisë”. Shembujt që ai dha përfshinin heqjen e pajisjeve elektrike dhe ndërprerjen e energjisë elektrike në qeli dhe reduktimin e aktiviteteve të të burgosurve.

(BalkanWeb)