Të dielën, më 28 dhjetor 2025, mes rënies së vazhdueshme të shpejtë të vlerës së monedhës vendase, pazari i Teheranit dhe zonat tregtare përjetuan protesta të gjera, ku tregtarët mbyllën dyqanet e tyre dhe hynë në grevë. Qendrat kryesore të këtyre protestave ishin Pasazhi Alaeddin, Kompleksi Tregtar Charsou në Rrugën Jomhouri, Rruga Ahangaran në Pazarin e Madh të Teheranit, Cheragh Bargh, Pazari Shush dhe rruga e shitësve të telefonave celularë në Pakdasht. Pronarët e dyqaneve mbyllën dyqanet dhe dolën në rrugë, duke brohoritur “Mbyllni, mbyllni” dhe “Mbështetje, mbështetje”, duke inkurajuar tregtarët e tjerë të mbyllnin dyqanet. Ata brohorisnin slogane si
“Tregtari do të vdesë por nuk do të pranojë poshtërim” dhe “Mos kini frikë, mos kini frikë, ne jemi të gjithë bashkë”.Nga frika e përshkallëzimit të kryengritjes popullore, Republika Islamike e Iranit shpalli gjendje alarmi 100% në të gjithë Teheranin. Më 26 dhjetor, faqja e internetit shtetërore Khabar Online citoi ekonomistë shtetërorë që thoshin: “Legjitimiteti i sistemit të Republikës Islamike ka arritur në nivelin më të ulët historik… Korrupsioni ka infiltruar të gjitha pjesët e aparatit, në shpërndarjen e benzinës, shpërndarjen e vlerës, eksportet dhe importet. Nuk ka statistika të besueshme dhe reale në asnjë fushë… Kombi iranian tani është plaçkitur. 40 për qind e totalit të aseteve të rrjetit bankar të Iranit janë imagjinarë, që do të thotë se nuk ekzistojnë.”
Hossein Marashi, një ish-zëvendëspresident i regjimit, tha: “Për 20 vitet e fundit, ekonomia e Iranit ka qenë peng i çështjes bërthamore… Norma e inflacionit 37% në fund të marsit 2025 tani ka arritur mbi 53% dhe sigurisht do të kalojë 55% deri në fund të vitit… Kriza e furnizimit me ushqime ka potencialin të nxjerrë njerëzit e uritur në rrugë… Vendi po përballet me një krizë të paprecedentë”.
Presidentja e zgjedhur e Këshillit Kombëtar të Rezistencës së Iranit, Znj. Maryam Rajavi, përshëndeti tregtarët e nderuar të Teheranit që protestuan kundër shtypjes së regjimit klerikal, duke thënë: Zhvlerësimi i shpejtë i monedhës, inflacioni i lartë galopant, recesioni i paprecedentë dhe diskriminimi sistematik qeveritar së bashku me korrupsionin kanë irrituar shumicën dërrmuese të popullit të Iranit. Rruga e vetme është protesta dhe rezistenca.
