Me mini marketet “smart” çdo gjë bëhet shpejt. Klientët marrin një meze të lehtë, lëng ose çfarëdo tjetër që u nevojitet nga rafti, e skanojnë dhe paguajnë nëpërmjet aplikacionit ose POS-it. Veçanërisht të njohura janë këto shërbime në stacionet e trenave, si në qytetin Hanau.
Në minimarketin e zinxhirit Teo nuk ka asnjë punonjës. Udhëtarët ose punëtorët hyjnë dhe dalin nga dyqani i stacionit qendror. Një ose dy herë në ditë një punonjës i zinxhirit vjen thjesht për të rezervuar raftet ose për të pastruar. Vendimi i fundit i Gjykatës Administrative të Hesse-së që mini marketet duhet të qëndrojnë të mbyllura të dielave në shtetin federal është një goditje e rëndë për zinxhirin Teo, i cili konsiderohet si pionier në minimarketet “smart”.
Në të gjithë Gjermaninë ka një mori mini-tregjesh të ndryshme “të zgjuara”: Të përhapura janë të ashtuquajturat walk-in, në të cilat klientët skanojnë produktet dhe paguajnë në arkat e vetë-shërbimit. Ekziston edhe versioni i Grab&Go, në të cilin nuk ka kasa. Klienti ka instaluar aplikacionin e dyqanit, i cili aktivizohet me hyrjen, produktet që ai zgjedh kapen nga kamera dhe fatura i dërgohet elektronikisht kur del nga minimarketi. Disa dyqane janë të hapura 24/7, disa kanë staf, disa jo.
Qarkullimi në rritje të dielën
Stefan Rissen, profesor i Biznesit Ushqimor në Universitetin e Baden-Württemberg në Heilbronn, raporton se në Gjermani aktualisht ka rreth 200 dyqane dhe 60 biznese. Sipas ekspertëve, formati i shëtitjes është më i përshtatshëm për vendet me një numër të madh klientësh, si aeroportet dhe stacionet hekurudhore. Aty vërejnë se radhët po pakësohen. “Shumë njerëzve nuk u pëlqen të presin në radhë dhe për këtë arsye nuk hyjnë në dyqane.
Kjo do të thotë që potenciali i shitjeve të shumë dyqaneve nuk po shfrytëzohet plotësisht”, thotë Kai Hudetz nga Instituti i Kërkimeve me Pakicë në Këln. Minimarketet “smart” pa pilot kanë kuptim edhe në fshat, në zonat ku nuk ka shumë klientë dhe asnjë rrjet nuk ka interes të hapë një supermarket atje. Por, siç thotë Stefan Rissen, e diela është veçanërisht e rëndësishme për klientët për këtë dhe është veçanërisht e popullarizuar: “Qarkullimi është aq i lartë sa në dy ose tre ditë pune”, thotë profesori gjerman.
Krahas minimarketeve me shëtitje janë edhe ato automatike, të cilat vendosen ose jashtë, pranë stacioneve të autobusëve, ose në hyrje të zyrave postare dhe bashkisë. Klientët zgjedhin ushqimin që duan, paguajnë për të dhe e marrin nga një ndarje e veçantë në fund të makinave shitëse. Sipas Stefan Riesen, aktualisht ka më shumë se 300 makina shitëse në Gjermani, të cilat operohen nga më shumë se 250 biznese të vogla dhe të mesme. Makinat shitëse janë pak a shumë të njohura në Gjermani nga fermerët, të cilët kanë në dispozicion edhe produktet e tyre në këtë mënyrë, si qumësht, vezë apo mjaltë, pa pasur nevojë të hapin një dyqan.
Profesor Stefan Rissen duket i bindur se supermarketet “e zgjuara” nuk do t’i zëvendësojnë ato konvencionale. “Dyqanet inteligjente do të gjejnë vendin e tyre në treg”. Në të njëjtën kohë, profesori gjerman parashikon se në të ardhmen do të vendosen kasat e vetë-shërbimit dhe jo ato më të komplikuara dhe më të kushtueshme Grab&Go. Megjithatë, ai e konsideron mundësinë e funksionimit të dielave si kusht për përhapjen e mëtejshme të minimarketeve “smart”. “Përndryshe i gjithë sistemi nuk ka kuptim”, përfundon profesori.
