Centrali bërthamor i Fordout është një pjesë kyçe e programit bërthamor të Iranit dhe një objektiv për Izraelin.
Në strofkën malore, qindra centrifuga, të fshehura ndoshta 90 metra (gati 300 këmbë) nën tokë, pasurojnë uraniumin deri në 60%.
Ajo ka mbetur e paprekur që kur Izraeli filloi të godiste lokacionet bërthamore iraniane të premten, dhe analistët i kanë thënë CNN-së se ka të ngjarë që vetëm SHBA-të të kenë armët e nevojshme për të dëmtuar lokacionin.
Brenda këtij bunkeri gjigant Irani ka instaluar disa nga centrifugat e nevojshme për pasurimin e uraniumit.
Një objektiv i vështirë edhe për forcat ajrore izraelite, të afta për momentin vetëm të “gërvishtin” pjesën e jashtme të uzinës. Imazhet e fundit satelitore kanë treguar, për momentin, dëme të vogla në një mur mbajtës gjatë një rruge hyrëse.
Republika Islamike, që nga ditët e para të ekzistencës së saj, ka ndjekur me kujdes atë që po ndodhte në Lindjen e Mesme duke marrë parasysh përvojat e veta, gjithmonë të vështira, dhe ato të fqinjëve të saj.
Për 8 vjet ajo zhvilloi një luftë me Irakun, duke përdorur raketa tokë-tokë, një mjet i domosdoshëm i luftës sot.
Në të njëjtën periudhë, ajo dëshmoi bastisjen izraelite në reaktorin bërthamor irakian të Osirak, aktin e parë të kundërpërhapjes së zbatuar nga Tel Avivi. Dhe e kuptoi se nëse donte të zhvillonte sektorin atomik, do të duhej të mendonte se si ta mbronte atë.
Prandaj lindi plani për struktura nëntokësore, të afta për të përballuar goditje, siç është Fordow dhe ajo në Kolan Gaz, në jug të Natanzit. Ndërtimi i “laboratorit” filloi në periudhën 2006-2007.
Regjimi e pranoi ekzistencën e tij vetëm në vitin 2009. Zgjedhja e vendndodhjes u përcaktua nga karakteristikat e zonës malore, perfekte për t’u përdorur si “strehë”.
Sipas disave, ekziston edhe një aspekt simbolik: rajoni i Fordow kishte një përqindje të lartë “martirësh” në konfliktin me trupat e Sadam Huseinit dhe nuk është larg qytetit të shenjtë të Qom, një pishtar i fesë shiite.
(BalkanWeb)
