Irani është i gatshëm të mbështesë “me gjithçka të nevojshme” aleatin e tij Asadin, i cili duket gjithnjë e më i brishtë, ndërsa përparimi i rebelëve të udhëhequr nga xhihadistët e Hts (Hayat Tahrir al-Sham) vazhdon me shpejtësi. Pas kapjes së Alepos dhe Hamës, është radha e Homsit, rreth 50 kilometra më në jug, qytet strategjik për kontrollin e bregdetit dhe të bazave ruse në Mesdhe, gjithnjë e më afër Damaskut.
Sipas Observatorit Sirian për të Drejtat e Njeriut, dhjetëra mijëra njerëz janë larguar nga qyteti që nga mbrëmja e kaluar pasi ushtria e Asadit u tërhoq drejt periferisë. Ky informacion u mohua nga Damasku.
Siç kishte ndodhur disa ditë më parë me hyrjen në Aleppo, Moska iu përgjigj hyrjes së rebelëve në Homs me një seri sulmesh ajrore të nisura nga baza ruse në Hmeimim. Nga ana e tij, Hezbollahu njoftoi se kishte zhvendosur disa “forca mbikëqyrëse” nga Libani në Siri. Kjo u raportua nga një oficer ushtarak sirian dhe dy zyrtarë të afërt me Teheranin, sipas të cilëve forcat elitare të organizatës pro-iraniane kaluan nëpër Liban gjatë natës, duke zënë pozicione në Homs për të ndihmuar në zmbrapsjen e kryengritësve.
Pushtimet e kryera nga forcat anti-Asad drejt Damaskut nuk ndjekin një trajektore të vetme: përveç Homsit – në veri të kryeqytetit – dy qytetet kryesore jugore Daraa dhe Suwayda do të kishin rënë gjithashtu në duart e anti-regjimit. Kryengritësit pushtuan edhe pikën kufitare me Jordaninë. Mediat siriane e raportuan këtë duke shfaqur imazhe të rebelëve në vend pa praninë e rojeve kufitare të Damaskut. Si përgjigje, Jordania mbylli vendkalimin.
Disa video tregojnë gjithashtu disa luftëtarë që shkojnë në veri me motoçikleta. Një nga pamjet tregon një flamur që lexon “Siria e lirë” duke u ngritur në qytetin Dael, në veri të qytetit të Daraa, përgjatë një prej rrugëve kryesore që të çojnë në Damask.
“Marshi i opozitës vazhdon” në Siri, në “Idlib, Hama dhe Homs dhe objektivi është sigurisht Damasku”, tha Presidenti turk, Erdogan, mbështetësi kryesor i rebelëve. Presidenti turk më pas shtoi se nuk kishte marrë ende një përgjigje pozitive nga Asadi për kërkesën për takim dhe normalizim të marrëdhënieve.
Lideri i rebelëve xhihadist Abu Mohamed al Jolani konfirmoi se objektivi i ofensivës aktuale është rënia e regjimit të Bashar al-Assad, të cilin rebelët do të donin ta zëvendësonin me një qeveri “e bazuar në institucione dhe një këshill të zgjedhur”.
“Qëllimi i revolucionit mbetet përmbysja e këtij regjimi dhe është e drejta jonë të përdorim të gjitha mjetet në dispozicion për ta arritur atë”, tha ai.
Libani ka urdhëruar mbylljen e të gjitha pikave kufitare me Sirinë, përveç asaj kryesore, që lidh Bejrutin me Damaskun. Një vendim që erdhi pas bastisjeve të nisura nga Izraeli në orët e para të ditës së sotme, më 6 dhjetor, kundër pikës kufitare al-Arida me Sirinë, në veriun e largët të Libanit. Ushtria izraelite konfirmoi sulmin, duke pretenduar se kalimi ishte përdorur për të transferuar municione te Hezbollahu.
Tel Avivi tha se po forconte praninë e tij ushtarake në Lartësitë Golan duke dërguar forca ajrore dhe tokësore për t’u përgatitur “për të gjithë skenarët”.
Në kontekstin aktual në Lindjen e Mesme, Siria luan një rol kyç për një sërë aktorësh. Irani është i shqetësuar për të mbajtur të qëndrueshëm korridorin që kalon nëpër Siri dhe Irak, duke e bashkuar atë me Libanin, duke pasur si interes kryesor kanalet e lidhjes me Hezbollahut. Mbrojtja e këtij kanali të lidhjes së armëve, njerëzve dhe automjeteve është po aq e rëndësishme për Iranin sa është thelbësore që Izraeli ta ndërpresë atë.
Formalisht, Siria e Asadit është pjesë e të ashtuquajturit bosht i rezistencës dhe për këtë arsye teorikisht përfaqëson një armik të Izraelit, por në realitet disa herë në të kaluarën Tel Avivi ka deklaruar se ka një problem relativ me Asad, duke qenë se ai ka nuk ka treguar kurrë armiqësi të drejtpërdrejtë ndaj shtetit hebre. Duke pasur parasysh të panjohurat që do të sillte me vete vendosja e një regjimi islamik në Siri, prandaj është e dyshimtë nëse Izraeli do të shikonte me të vërtetë favorizuese për marrjen e pushtetit nga rebelët. Kjo duhet mbajtur parasysh, pavarësisht se Irani ka akuzuar vazhdimisht në ditët e fundit Shtetet e Bashkuara dhe Izraelin për tërheqjen e fijeve të ofensivës xhihadiste.
BREAKING- Erdogan says he hopes Syrian rebels’ march to Homs and Damascus will continue without any accidents and troubles.
“We had called Assad. We said, let's determine the future of Syria together. We did not receive a positive response.”
— Ragıp Soylu (@ragipsoylu) December 6, 2024
Për sa i përket Rusisë, Kremlini e sheh në thelb mbijetesën e Asadit si një mjet për të ruajtur rendin, i aftë për t’i garantuar bazat ushtarake dhe hyrjen në detet e jugut, në anën tjetër është Turqia, mbështetësi kryesor i rebelëve. Me një rënie reale të Asadit, Turqia mund të synojë të fitojë një pozicion pushteti në lidhje me këtë të fundit. Këtë e vërtetojnë pjesërisht edhe fjalët e Erdoganit, i cili i është kthyer kërkesës për përballje me diktatorin sirian.
Prioritetet e presidentit turk janë milicitë kurde në kufijtë e tij, të konsideruar si organizata terroriste, dhe miliona refugjatë sirianë aktualisht në territorin e tij, të cilët ai do të donte t’i kthente.
