Një grup studiuesish, duke përfshirë Dr. Steven Jasinski nga Universiteti i Shkencës dhe Teknologjisë në Harrisburg , kanë bërë një zbulim të rëndësishëm në ultësirat Himalayan të Indisë veriore. Hulumtimi i tyre, i publikuar në Journal of Mammalian Evolution , zbulon ekzemplarë të rinj fosile të gjitarëve të lashtë mishngrënës që kanë jetuar në këtë rajon nga 10 deri në 4 milionë vjet më parë. Këto fosile hedhin dritë mbi evolucionin e gjitarëve mishngrënës dhe rolin e tyre në ekosistemet e Grupit Siwalik, një zonë e njohur për të dhënat e saj të pasura dhe të larmishme fosile.

Siwalikët shtrihen nëpër Pakistan, Indi, Nepal dhe Butan dhe përfaqësojnë një rajon kyç për të kuptuar faunën e lashtë të gjitarëve. Kjo zonë ishte shtëpia e një sërë speciesh, duke përfshirë artiodaktilët (bovidët, suidët), perisodaktilët (rinocerontët, kuajt), proboscidët (elefantët) dhe mishngrënësit – duke përfshirë mustelidet , viverrids dhe felids (macet) që ishin fokusi i studimit të fundit.

Materiali i ri fosil përfshin një kafkë të pjesshme fosile, së bashku me nofullat dhe dhëmbët. Midis zbulimeve, studiuesit identifikuan materialin e parë të nofullës së sipërme të mustelidit të rrallë Martes lydekkeri dhe një mace të vogël fosile. Përveç kësaj, u zbuluan dy lloje të reja: një mustelid dhe një viverrid .

Një nga speciet e sapo identifikuara është Circamustela bhapralensis , një mustelid që është i pari i këtij lloji që raportohet në Indi . Kjo specie, e cila është anëtari më i ri i gjinisë së saj, ka të ngjarë të migroi nga Evropa pak më shumë se 5 milion vjet më parë dhe u përshtat në ultësirat e Himalajeve , duke evoluar në madhësi më të vogla trupore të ngjashme me ferret.

Lloji i dytë i ri, Vishnuictis plectilodous , është një viverrid me një grup kompleks dhëmbësh, që tregon një dietë të larmishme në krahasim me të afërmit e saj mishngrënës. Kjo specie e re është gjithashtu një nga viverridët më të mëdhenj të njohur, që potencialisht rritet në madhësinë e një leopardi dhe peshon mbi 100 kg .

Sipas Dr. Jasinski , “Këto fosile të reja po na japin vërtet një ide më të mirë se si do të ishin ekosistemet në bazën e Himalajeve rreth 5 milionë vjet më parë.” Ky zbulim i ndihmon studiuesit të kuptojnë biodiversitetin e rajonit, duke theksuar ndryshimet dinamike në jetën e gjitarëve gjatë një kohe të ftohjes globale .

Studimi gjithashtu tregon për një lidhje më të thellë midis Evropës dhe Azisë gjatë Miocenit të Vonë , kur gjitarët më të vegjël mund të kenë migruar nëpër kontinente. Dr. Sayyed Ghyour Abbas , nga Universiteti i Sialkot , sugjeron, “Kjo lë të kuptohet për praninë e lidhjeve të drejtpërdrejta, potencialisht përmes migrimit të gjitarëve më të vegjël, midis Evropës dhe Azisë gjatë Miocenit të Vonë (rreth 10 deri në 5 milion vjet më parë). Këto njohuri janë thelbësore për të kuptuar se si ekosistemet evoluan gjatë një kohe ndryshimesh të rëndësishme klimatike dhe mjedisore.

Duke studiuar këto specie të lashta, shkencëtarët synojnë të kuptojnë më mirë sesi mishngrënësit e hershëm të gjitarëve u përshtatën me ndryshimet mjedisore. Siç vuri në dukje Dr. Jasinski , “Studimi ynë i së kaluarës është thelbësor për të qenë në gjendje të bëjmë parashikime për të ardhmen e botës sonë.” Ky hulumtim ofron një paraqitje të shkurtër të historisë evolucionare të gjitarëve mishngrënës dhe mund të ofrojë të dhëna se si ekosistemet moderne do t’i përgjigjen ndryshimeve të vazhdueshme klimatike .

Gjetjet nënvizojnë rëndësinë e të dhënave fosile për të kuptuar se si jeta në Tokë ka evoluar, duke ofruar të dhëna të paçmueshme për përpjekjet e ruajtjes që ecin përpara. Ndërsa studiuesit vazhdojnë punën e tyre, ata shpresojnë të zbulojnë edhe më shumë fosile që do të ndriçojnë më tej ekosistemet e lashta të ultësirës së Himalajeve .

(A.A/BalkanWeb)