Gra shkrimtare, redaktore, botuese dhe përkthyese kanë marrë pjesë në një takim letrar në Qendrën Kombëtare të Librit në kuadër të ditës së gruas. Dasitë dhe sfidat gjinore, roli i gruas në shoqëri e letërsi, ishin temat që u sollën në diskurs.

Poetja Natasha Lako përshkroi përjetimet që pati kur lexonte Ana Frankun në vazhdën e një bisede për librat që i kanë shënjuar jetën e krijimtarinë. Ajo përmendi forcën për të gjetur të bukurën edhe në situatë tmerri

Helena Kadare, si shkrimtare dhe bashkëshorte shkrimtari, ofroi një qasje disi më të gjerë mbi emancipimin e gruas. Ndërsa solli në vëmendje librin që ka përkthyer në shqip, “Një grua në Berlin”, ajo u ndal në një kohë të errët në historinë e Gjermanisë se pasluftës dhe dhunën që përjetuan gratë nga ushtarët rusë.
“Ajo grua mbajti një ditar të ditëve pas luftës kur gratë u përdhunuan. Libri u botua në fillim me pseudonim dhe pati reagime të ashpra në Gjermani. Gjermania ndihej e fyer dhe nuk e pranonte se përdhunimet kishin ndodhur”, tha ajo.

Flutura Açka veçoi autoren Clarice Lispector e cila e ka udhëhequr në ditë të errëta. “Metamorfoza kur humba gjithçka e më mbeti vetja” ishte një nga frazat që lexoi Açka, pasi më parë pat ndarë ndryshimkn e qasjes mbi gjininë e shkrimtarëve para dhe pas hyrjes në parlament si deputete.

Diskriminimi gjinor shpesh i ka rrënjët në kulturën e një vendi, në mënyrën e jetesës dhe në vetëdijen se gratë, janë në mos asgjë, gjysma e shoqërisë, dhe çdo qasje përjashtuese, mënjanon më së paku gjysmën e një kombi ose një shoqërie.