Të mërkurën, më 20 dhjetor, Bashkimi Evropian (BE) arriti marrëveshje pas negociatave të gjata me Parlamentin Evropian për një pakt të ri për migracionin dhe azilin që synon ndarjen më të barabartë të kostove dhe përgjegjësive për pritjen e emigrantëve dhe kontrollin e numrit të mbërritjeve.
Përpjekjet e mëparshme për të ndarë përgjegjësinë për pranimin e emigrantëve dështuan sepse vendet anëtare lindore të BE-së në veçanti hezitonin të pranonin njerëz që kishin mbërritur në Greqi, Itali dhe vende të tjera.
Ministri i Brendshëm italian Matteo Piantedosi e quajti paktin e migracionit një “sukses të madh” për Evropën dhe Italinë. Kancelari gjerman Olaf Scholz nënvizoi rëndësinë e tij në lehtësimin e situatës së vendeve të prekura nga migrimi, përfshirë Gjermaninë.
Sipas sistemit të ri, vendet që nuk janë në kufi mund të zgjedhin midis pranimit të 30 000 azilkërkuesve ose kontributit në një fond të BE-së prej të paktën 20 000 euro për person.
Sistemi i propozuar i shqyrtimit synon të bëjë dallimin midis personave që kanë nevojë për mbrojtje ndërkombëtare dhe të tjerëve.
Personave që kanë një shans të ulët për të marrë me sukses azilin, si ata nga India, Tunizia ose Turqia, mund t’u refuzohet hyrja në BE dhe të ndalohen në kufi, ashtu si ata që paraqesin kërcënim për sigurinë.
Amnesty International kritikoi paktin e ri, duke thënë se ai do ta kthejë ligjin e BE-së për azilin në histori, do të rrisë vuajtjet e azilkërkuesve dhe do të krijojë një sistem që do ta bëjë më të vështirë për njerëzit qasjen në siguri. Organizata shprehu shqetësimin se më shumë njerëz, duke përfshirë familje me fëmijë dhe njerëz vulnerabël, do të ndaloheshin në kufijtë e BE-së.
