Futbollisti profesionist ukrainas Aleks Shliakotin iu lut prindërve të tij që të largoheshin nga vendi pasi bombat ruse shpërthyen një kilometër larg shtëpisë së tyre në Kiev.

Por ata ishin të bindur se do të ishin mirë duke u fshehur në apartamentin e tyre të vjetër në periferi të Buchas.
Kjo ishte në shkurt. Katër muaj më vonë, pjesa më e madhe e lagjes së tyre është në rrënoja, e rrafshuar në një përparim rus aq brutal sa periferia është bërë sinonim i krimeve të supozuara të luftës nga forcat e Moskës.

Fatmirësisht, prindërit e Shliakotin u bindën, ata përfundimisht ikën pak para se të futeshin tanket e para ruse. Tani ata janë në pritje të statusit të refugjatit në Gjermani dhe me lot falënderojnë djalin dhe vajzën e tyre në çdo telefonatë.

“Disa ditë pasi i binda, pashë video të rrugëve të shkatërruar, gjithçka dukej e tmerrshme, si pas Luftës së Dytë Botërore. Më pas kuptova, ‘dreqin, kjo më duket shumë e njohur për mua'”, tha Shliakotin, një portier i Hong Kongut. Klubi i Premier League Hong Kong Rangers.

“Pastaj djali në video thotë se është rruga Vokzal’na, Butcha. Kjo është rruga ime, ku kam kaluar fëmijërinë time, ku kam shkuar në shkollë, ku kam ecur mijëra herë. Nëse prindërit e mi do të kishin qenë ende atje, ata ndoshta nuk do të ishin gjallë. Shtëpia jonë u shkatërrua.
“Disa javë pas kësaj, pati skena të njerëzve të shtrirë në rrugë me duar të lidhura, të qëlluar në kokë. Është thjesht… e pamundur të përpunohet. Falë Zotit ata u larguan.”

Një udhëtim i mbushur me rrezik
Shliakotin nuk e di se çfarë ka ndodhur me banesën e prindërve të tij, pasi edhe të gjithë fqinjët e tyre kanë ikur.
Ishte një udhëtim i mbushur me rrezik për çiftin rreth të 60-tave, të cilët duhej të arratiseshin me makinë, sepse aeroporti ishte nën granatime të forta. Temperaturat ishin nën zero dhe nuk kishin rroba rezervë.

Aq të mbushura me njerëz ishin rrugët, me ukrainas të arratisur disa prej tyre i çonin fëmijët dhe kafshët në këmbë, sa u deshën katër ditë për të arritur në kufirin polak, një udhëtim që normalisht do të zgjaste tetë orë.

“Duket si një lloj filmi. Ditën e fundit, ata ndihmuan për të sjellë tre fëmijë nga një familje tjetër përtej kufirit, sepse babai në nuk mund të largohej nga vendi,” tha Shliakotin.

Futbollisti nuk po kërkon simpati.
“Duhet të kuptoni se ndërsa historitë tingëllojnë të egra, ne jemi me fat. Nuk kemi asgjë për t’u ankuar. Tani për tani në Ukrainë, nëse keni humbur banesën tuaj, por të gjithë janë gjallë (atëherë) as nuk e hapni goja për të thënë që diçka e keqe ju ka ndodhur”, tha ai.
“(Shumë fëmijë) jetojnë pa prindërit e tyre… njerëzit po shkruajnë numrat e telefonit, mbiemrat dhe datën e lindjes në kurrizin e fëmijëve të tyre vetëm në rast se ata vdesin të nesërmen.”

Një synim më i lartë
Ajo që Shliakotin, një ish-portier i ekipit kombëtar të të rinjve të Ukrainës, po kërkon, megjithatë, është financimi për të ndihmuar ata që kanë ngecur në shtëpi.

Dhe ai ka gjetur një nivel të habitshëm mbështetjeje në shtëpinë e tij të adoptuar në Hong Kong.
Duke filluar karrierën e tij të futbollit në akademinë prestigjioze të të rinjve Dynamo Kyiv, tani 32-vjeçari Shliakotin ka qenë i preferuari i tifozëve të Hong Kongut që kur u transferua në ligën e tij më të lartë në 2016.

Dhe ai ka zbuluar se mund ta përdorë atë popullaritet për një kauzë të mirë, duke marrë një përgjigje dërrmuese ndaj postimeve të tij në Instagram në të cilat ai kërkon ndihmë nga Hongkongerët.

“Kam marrë mijëra mesazhe mbështetjeje që nga dita e parë,” tha ai. “Isha i shokuar se sa njerëz donin të ndihmonin”, tha Shliakotin.

Apelet e tij që atëherë kanë ndihmuar në financimin e nëntë ambulancave për t’u dërguar në Ukrainë, tre prej tyre të paguara posaçërisht nga donacionet nga Hong Kongu dhe oferta të panumërta më të vogla.

“Kishte një njeri që më kontaktoi në Facebook, një zoti Lam, i cili shkroi ‘hej Aleks, pashë lajmet në Ukrainë dhe dua të dhuroj 10,000 dollarë dollarë Hong Kong (rreth 1,300 dollarë), por dua të ndihmoj një person specifik ose familje që ka vërtet nevojë. Nëse njeh dikë, të lutem më njofto’.

“Sapo kisha dëgjuar për një nënë dhe dy vajza nga Chernihiv, shtëpia e të cilëve ishte shkatërruar dhe ishin në panik dhe nuk kishin ku të shkonin. Kështu që ne ua dërguam paratë”.
“Familja ishte e tronditur, ata nuk mund të besonin se diçka e tillë ishte e mundur. Që një burrë nga Hong Kongu, një vend për të cilin ata as nuk kishin dëgjuar, do të ndihmonte papritmas”.
“Ato janë momentet kur unë e di se njerëzimi është ende gjallë, se ka ende disa të mira në botë.”

Një përpjekje ekipore
Dy miq të ngushtë po e ndihmojnë Shliakotin në përpjekjet e tij.
Oresta Brit është një vullnetare që ka ushqyer dhe transportuar fëmijë dhe të moshuar që nga aneksimi i Krimesë nga Rusia në vitin 2014, ndërsa Roman Zozulya është një ish-bashkëlojtar i të rinjve të Dynamo Kyiv që luan në Spanjë, i cili ndihmon në blerjen, shërbimin dhe riparimin e ambulancave në atë vend para se të dërgohen në Ukrainë.

220630222329 03 Ukraine Bucha Hong Kong Footballer Parents Intl Hnk Exlarge 169
220630222329 03 Ukraine Bucha Hong Kong Footballer Parents Intl Hnk Exlarge 169

Çdo ambulancë ka nevojë për dokumentacion nga Ambasada e Ukrainës, pastaj duhet të regjistrohet në një njësi ushtarake të caktuar.
Pasi të shënohen ato kuti, “ne mbushim ambulancat tona me ndihma humanitare dhe vullnetarët tanë i çojnë ato në kufi, përpara se skuadra ime të kalojë në destinacionin përfundimtar,” Shliakotin.
Zozulya tha se ai dhe Shliakotin ishin vetëm një pjesë e një rrjeti të futbollistëve ukrainas jashtë shtetit “të bashkuar për të ndihmuar”.
“Ndërsa disa po luftojnë në vijën e parë të frontit, ne kemi [rolin] tonë si figura publike,” tha Zozulya.
“Ne kemi këtë mundësi që të tjerët nuk e kanë, ne mund të flasim me të gjithë botën dhe mund të dëgjohemi nga një numër i madh njerëzish.”

Për t’u bërë pjesë e grupit "Balkanweb" mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. Grupi Balkanweb