Ish-gjenerali komandant i Ushtrisë së Shteteve të Bashkuara në Evropë, Ben Hodges, thotë se trupat ruse do të kthehen në pozicionet e tyre të 24 shkurtit deri në fund të vitit.

Në një intervistë për “The New Voice of Ukraine”(NV), Hodges ka deklaruar se përgjigja e perëndimit ndaj shpërthimit të luftës ka qenë i ngadaltë dhe në një nivel shumë të ulët.

Hodges është aktualisht Kryetar në Studimet Strategjike në Qendrën për Analizën e Politikave Evropiane. Në verën e vitit të shkuar, ai kishte paralajmëruar se një konflikt do të niste nga Rusia.

Ai gjithashtu ka kritikuar Perëndimin për mungesën e një strategjie sigurie në Detin e Zi dhe mungesën e vëmendjes ndaj provokimeve ruse.

NV: Shumë e krahasojnë luftën e vazhdueshme Rusi-Ukrainë me Luftën e Dytë Botërore, për nga natyra dhe kohëzgjatja e saj. A jeni dakord me këtë?

Hodges: Mendoj se një nga gjërat e përbashkëta të tyre është shkalla e tmerrshme e barbarisë, shkatërrimit dhe gjakderdhjes, të cilat bota nuk i ka parë për 80 vjet. Do të doja gjithashtu të theksoja krimet ruse të luftës dhe mizoritë kundër civilëve, ato ishin si të Luftës së Dytë Botërore ashtu edhe të krimeve naziste.

Natyrisht, ka mospërputhje: teknologjitë në zhvillim, veçanërisht me dronët, dhe armët moderne janë shumë më të sofistikuara se ato të Luftës së Dytë Botërore. Mendimi i udhëheqjes ushtarake ruse, megjithatë, është praktikisht i pandryshuar që nga Lufta e Dytë Botërore.

NV: Ne gjithashtu kemi folur për këtë luftë si një luftë të gjatë, që zgjat me vite, jo me muaj. A jeni dakord me këtë vlerësim?

Hodges: Nëse Ukraina merr gjithçka që i nevojitet nga vendet perëndimore dhe nëse ukrainasit vazhdojnë të luftojnë për tokën e tyre aq ashpër sa tani, mendoj se rusët do të shtyhen përsëri në pozicionet e tyre të 24 shkurtit deri në fund të vitit. Nëse Perëndimi heziton të vazhdojë të ndihmojë Ukrainën në këtë luftë – atëherë po, ajo mund të zvarritet me vite.

NV: Ne u jemi mirënjohës partnerëve tanë perëndimorë, por armët që kemi marrë prej tyre deri më tani nuk mjaftojnë. Pse mendoni se dërgesat e armëve në Ukrainë janë kaq të ngadalta?

Hodges: Ka disa arsye. Është e qartë se vendimi për të ofruar ndihmë për sigurinë për Ukrainën duhet të ishte marrë shumë më shpejt dhe këto armë duhet të ishin në duart e Ukrainës shumë më shpejt. Vendet perëndimore hezituan për një kohë, për arsyet e tyre. Disa mbivlerësuan aftësitë ruse.

Por audienca juaj nuk duhet të harrojë se sa armë, sa pajisje dhe një lloj ndihme tjetër i është ofruar Ukrainës. Shumë vende kanë varfëruar ndjeshëm aftësitë e tyre mbrojtëse në mënyrë që t’i dërgojnë Ukrainës atë që i nevojitet. Miliona e miliona dollarë tashmë janë shpenzuar dhe do të shpenzohen akoma.

Është e rëndësishme që ta kuptoni edhe këtë, mendoj unë. Natyrisht, nuk mjafton, nuk është dhënë ende shumë. Ka disa arsye të tjera që nuk duhet t’i harrojmë. Le të jemi të sinqertë: Ukraina nuk u përgatit për një pushtim të mundshëm me aq efektivitet sa mund të ishte përgatitur gjatë tetë viteve të fundit. Duhej bërë shumë më tepër, për shembull, duhej të ishte krijuar një rezervë strategjike e predhave të artilerisë.

NV: A mendoni se Ukraina do të marrë armë të mjaftueshme për të mbajtur të paktën linjën në lindje dhe jug në muajt e ardhshëm?

Hodges: Para së gjithash, gjithnjë e më shumë artileri dhe raketa po mbërrijnë në Ukrainë tani. Hausit gjermanë janë tashmë këtu, së bashku me armët franceze, HIMARS MLRS të prodhuara në SHBA po vijnë tani dhe më shumë municione nga vendet e tjera. Gjithçka po shkon në drejtimin e duhur dhe furnizimi nuk po shteron.
Logjistika është sfida kryesore tani: si t’i dorëzojmë të gjitha këto nga Polonia dhe Ukraina perëndimore në vijën e frontit në kohën e duhur. Mendoj se situata do të ndryshojë ndjeshëm pasi të gjitha këto armë të përfundojnë në duart e trupave ukrainase.

NV: Sa më shumë armë, mendoni ju, i duhen Ukrainës për të qenë në gjendje të kalojë në kundërsulm? A mund të bëjmë ndonjë supozim se kur mund të ndodhë kjo?

Hodges: Nuk mund të bëj parashikime të tilla, pasi nuk e di se çfarë ka tashmë Ukraina, saktësisht. Por unë jam i sigurt se komandanti i përgjithshëm i Ukrainës, ministri i mbrojtjes, homologët dhe aleatët e tyre në Shtetet e Bashkuara dhe Britani janë të gjithë të vetëdijshëm për gjithçka që po ndodh. Unë nuk e kam atë lloj informacioni si civil dhe do të vë bast që asnjë nga ekspertët civilë nuk e ka. E gjithë kjo bisedë se çfarë saktësisht i duhet Ukrainës, sa dhe çfarë lloj armësh, kjo vetëm ndihmon Rusinë.

NV: Rusia është qartësisht e suksesshme në qasjen e saj tradicionale ndaj luftës, fuqia dërrmuese e zjarrit artilerie. Si mund t’i përgjigjet ushtria ukrainase kësaj doktrine? Në një farë mënyre asimetrike, ndoshta?

Hodges: Do të thosha se Ukraina tashmë është në gjendje të marrë një përgjigje shumë fleksibël. Artileria dhe raketat tuaja po godasin artilerinë dhe raketat e tyre, ndërsa pajisjet që po merr Ukraina janë të cilësisë më të mirë se ato të Rusisë. Natyrisht, hapi tjetër është të përdorni çdo mjet që keni në dispozicion për të kapur raketat ruse dhe për të goditur artilerinë e tyre.

NV: Duke gjykuar nga ritmi i furnizimeve me armë në Ukrainë, duket se Perëndimi po kërkon të lodhë Rusinë, në vend që të lehtësojë humbjen e saj totale ushtarake. A do të jeni dakord me këtë?

Hodges: Nuk e di. Personalisht, unë dua një humbje totale ruse në këtë luftë.

NV: Po në lidhje me pikën popullore perëndimore se askush nuk dëshiron që Rusia të humbasë aq keq sa të përdorë armët bërthamore, kështu që është e rëndësishme që në vend të kësaj të mbytet ekonomia e Moskës.

Hodges: Nuk do të isha aq dramatik. Shumë njerëz në mbarë globin janë të interesuar për humbjen totale të Rusisë. Ju nuk jeni të saktë kur thoni se askush nuk dëshiron që Moska të humbasë.

NV: Rreth 300 trupa ruse dhe 200 ukrainase vdesin çdo ditë. Është një çmim shumë i lartë që po paguajmë për mbrojtjen tonë. A mendoni se fuqia punëtore ruse do të shterohet në të ardhmen e afërt?

Hodges: Çdo komb vendos vetë nëse çmimi që duhet të paguajë për fitoren është i pranueshëm apo jo. Çdo ushtar i vrarë është një humbje për një familje ukrainase dhe jam i sigurt se Forcat e Armatosura të Ukrainës po bëjnë gjithçka që munden për të minimizuar këto humbje.
Fatkeqësisht, ne mund të shohim se Rusia nuk i vlerëson qytetarët e saj dhe nuk ka asgjë që tregon se kjo do të ndryshojë. Ukraina dhe aleatët e saj perëndimorë po bëjnë gjithçka për të siguruar që humbjet në këtë luftë të mos jenë kolosale. Është e rëndësishme që Ukraina të vazhdojë trajnimin e trupave të saj, duke e shtrirë atë në forcat e mbrojtjes territoriale. Është po aq e rëndësishme sa të marrësh më shumë artileri.

NV: Sa efektive janë, sipas jush, takimet e rregullta të ministrave të mbrojtjes të Ukrainës, BE-së dhe NATO-s në bazën Ramstein të Forcave Ajrore të SHBA-së në Gjermani?

Hodges: Mendoj se është një format shumë efektiv dhe Sekretari i Mbrojtjes i SHBA-së, Lloyd Austin, së bashku me të gjitha vendet e tjera pjesëmarrëse duhet të marrin meritat për të. Mendoj se këto janë takime mes njerëzve shumë të arsyeshëm dhe praktikë, dhe janë të vlefshme për Ukrainën dhe pjesën tjetër të botës.

NV: Ju keni folur shumë për rëndësinë strategjike të Detit të Zi. Turqia ka refuzuar propozimin e SHBA për të marrë një task forcë detare të NATO-s për të pastruar Detin e Zi nga minat detare dhe për të lehtësuar tregtinë detare. A është e mundur të bindësh Turqinë të rishqyrtojë pozicionin e saj?

Hodges: Siç e dini, Turqia e ka mbyllur Bosforin për të gjitha anijet ushtarake, që nga fillimi i luftës. Këtu përfshihen edhe anijet e NATO-s. Ka ende disa anije të NATO-s në Detin e Zi – turke, rumune dhe bullgare. Fatkeqësisht, ne nuk arritëm të krijonim një strategji gjithëpërfshirëse të sigurisë për Detin e Zi para luftës dhe marrëdhëniet tona aktuale me Turqinë nuk janë mjaft të mira për ta zgjidhur këtë. Unë ende shpresoj se përfundimisht do të jemi në gjendje të kujdesemi për këtë problem.

NV: Kur mendoni se do të përfundojë kjo luftë? A do të përfundojë me një armëpushim?

Hodges: Ne të gjithë shpresojmë sinqerisht se lufta do të përfundojë me çlirimin dhe rimarrjen e të gjitha territoreve të humbura nga Ukraina. Dhe unë jam i bindur se ushtria ukrainase do të jetë në gjendje t’i shtyjë rusët në pozicionet e tyre të 24 shkurtit deri në fund të këtij viti.

Përktheu: balkanWeb