Nëse do ta imagjinonim epokën dixhitale në të cilën jetojmë si afreskun alegorik të përparimit socio-ekonomik, në të cilin subjektet #STEM zënë skenën qendrore, figurat femërore do të përfaqësonin subjekte që në fakt mbeten si burrat.
Megjithatë, duke qenë se nuk jetojmë më në një kohë kur figurat femërore përdoren për të pikturuar afreske të mëdha alegorike të njohurive njerëzore, ndoshta duhet t’i kushtojmë energjitë tona përhapjes së më shumë ndërgjegjësimit sesa rrezikut kur bëhet fjalë për të zgjedhur rrugën e studimit që do të ndërmarrim.
Por për ta përmbledhur metaforën me numra, mjafton të mendohet se, në vitin 2021, rreth 4.3 milionë studentë (meshkuj të tejzgjatur) u diplomuan në arsimin terciar në BE. Nga këta, në fusha të tilla si inxhinieria, prodhimi dhe ndërtimi 73,1% ishin meshkuj. Përkundrazi, sektorë të tillë si shëndeti dhe mirëqenia kanë parë një dominim të femrave, me 72.1% të vajzave të diplomuara.
Kuriozë sesi, në epokën më likuide të historisë, ju ende e zgjidhni rrugën e studimit sipas asaj që pritet nga identiteti juaj gjinor, pra kujdesi dhe mirëpritja për gratë, ndërsa mashkullit i lini rolin e Faberit, pra ai që ndërton, shpik, projekton dhe zhvillon botën. Nëse kjo është e vërtetë, dhe është e vërtetë, mendoj se është koha për të përqendruar diskursin feminist (duke supozuar se ekziston ende) në këtë, sepse, siç është e qartë, gjithçka tjetër do të pasojë.
Me fjalë të tjera, duhet t’u shpjegoni vajzave se ka një dhomë me butona, ose çelësa nëse dëshironi, ku ato duhet të mund të ulen, ndoshta në vend të një burri, nëse vërtet duan të përcaktojnë të ardhmen. Në fund të fundit, në botën dixhitale të jo-gjërave (të themi me Byung-Chul Han), teknika është art, si në kuptimin etimologjik (latinishtja siç njihet këtu përkthehet greqishtja: çfarë bën me duart e tua) dhe në atë kuptim metaforik. për të cilën teknika është tani një mjet për të nxitur edhe jomaterialitetin e asaj bote emocionale që do të dëshironit (qoftë stereotip apo jo, nuk varet nga unë të vendos) të ndjeshmërisë femërore.
Me pak fjalë, më duket bukur të studioj për piano, dhe më vjen shumë keq që nuk di të luaj, por mendoj se ndër virtytet e dobishme për një vajzë të re, edhe pse nga një familje e mirë, përveç pianos, mund të jetë rasti të mësoni programimin në Java.
