Një grua izraelite që u kthye nga jashtë vendit të mërkurën buzëqeshi para kamerave televizive ndërsa u gjunjëzua dhe puthi dyshemenë e terminalit të aeroportit. Kafenetë e trotuareve në Jerusalem ishin plot me njerëz të liruar nga puna për shkak të luftës, të cilët pinin kafe në diell.
Edhe Benjamin Netanyahu, kryeministri i munduar që luftonte për mbijetesën e tij politike vetëm një javë më parë, po merrte një pushim. Disa nga kritikët e tij më të ashpër po i jepnin atij merita të plota për guximin e tij për t’u përballur me Iranin, armikun më të frikshëm të Izraelit. Duke lënë mënjanë rrezikun nga sulmet hakmarrëse me raketa balistike të Iranit, morali midis izraelitëve hebrenj, të paktën, dukej se ishte në rritje në ditën e gjashtë të luftës.
Aeroplanët luftarakë izraelitë vazhduan të operonin në hapësirën ajrore iraniane, duke goditur objektiva, dhe shumë izraelitë po shpresonin se Shtetet e Bashkuara do të bashkoheshin me fushatën e bombardimeve kundër programit bërthamor të Iranit, i cili prej kohësh është parë nga izraelitët si një kërcënim për të ardhmen e tyre.

Lufta me Iranin është larg të qenit e mbaruar dhe rezultati është i paqartë. Por me sukseset fillestare të Izraelit, ndjenja e unitetit dhe krenarisë kombëtare përfaqësoi një kthesë të mprehtë për një vend që u traumatizua thellë nga sulmi vdekjeprurës i udhëhequr nga Hamasi në Izraelin jugor më 7 tetor 2023, që shkaktoi luftën në Gaza.
Netanyahu, një konservator dhe një feniks politik, është ringjallur, me sa duket i mbushur me një besim të ripërtërirë dhe një ndjenjë të rëndësisë së tij historike.
“Po heqim qafe perandorinë e ligë iraniane që kërcënon ekzistencën tonë”, tha ai në një intervistë televizive në Kanalin 14 të krahut të djathtë të Izraelit të martën në mbrëmje. “Brenda pesë ditësh i kemi ndryshuar gjërat”, tha ai, pasi kishte hapur atë që e quajti një autostradë ajrore për në Iran.
“Ky është një moment i madh, një moment krenarie për kombin e Izraelit”, shtoi ai.
Matan Kahana, një ligjvënës i qendrës në opozitë dhe ish-pilot luftarak, tha: “Në Izrael ka unitet të pandashëm mbi fushatën për të hequr kërcënimin bërthamor iranian.”
“Tani njerëzit po pyesin ‘Pse nuk e bëmë më parë?’”, tha ai, duke shtuar se izraelitët e shohin këtë si “një luftë pa zgjedhje” dhe se deri më tani, Irani po e përballon më të keqen e saj.
Uniteti i sapokrijuar nuk i ka fshirë përçarjet e vjetra politike dhe shoqërore që kanë pllakosur Izraelin, duke përfshirë përjashtimet nga shërbimi ushtarak për studentët ultra-ortodoksë të seminareve fetare, mangësitë e sigurisë që mundësuan sulmin e tetorit 2023 dhe fatin e pengjeve që mbahen ende në Gaza.

Por disa nga kritikët veteranë të zotit Netanyahu po e rivlerësojnë atë.
“Vendimi për të shkuar në luftë ishte tërësisht i Netanyahut”, shkroi Nahum Barnea, një kolumnist i shquar politik, në gazetën popullore Yediot Ahronot këtë javë. Ai vuri në dukje se zoti Netanyahu ishte bërë i njohur si njeri që nuk i pëlqente të rrezikonte me kalimin e viteve.
“Nuk duhet ta minimizojmë rëndësinë e vendimit”, shtoi z. Barnea, duke e krahasuar atë me llojin e vendimit që mund të kishte marrë kryeministri themelues i Izraelit, David Ben-Gurion.
“Ndoshta e kemi keqinterpretuar; ndoshta ai ka ndryshuar”, shkroi z. Barnea për z. Netanyahu.
Sigurisht, shumë izraelitë janë të privuar nga gjumi. Sirenat e sulmeve ajrore kanë bërë që miliona njerëz të nxitojnë drejt hapësirave të mbrojtura dhe strehimoreve kundër bombave në mes të natës, ditë pas dite. Të paktën dy duzina njerëz janë vrarë deri më tani nga raketat iraniane që i shpëtuan mbrojtjes ajrore të Izraelit.
Disa njerëz po e kalojnë natën në parkingje nëntokësore dhe stacione treni të miratuara.
Shumë qytetarë janë të shqetësuar. Shitjet e qetësuesve janë rritur me një të tretën, raportoi televizioni izraelit Channel 12.

Dhe përpara se të porosisin kafenë e tyre, klientët mund të dëgjohen duke i pyetur anëtarët e stafit të dyqanit se ku është streha më e afërt e fortifikuar. Izraelitët përgjithësisht marrin një paralajmërim 10-minutësh për zjarr raketash që vijnë.
Megjithatë, komentatorët e televizionit izraelit mburren se, ndërsa banorët e Teheranit po ikin nga qyteti i tyre, dhjetëra mijëra izraelitë që mbetën të bllokuar jashtë vendit pasi Izraeli mbylli papritur hapësirën ajrore të premten, kanë kërkuar me ngulm vende në fluturimet speciale të organizuara për t’i kthyer ata në shtëpi.
Intensiteti i sulmeve raketore iraniane është zbehur ditët e fundit dhe autoritetet izraelite i lehtësuan pak kufizimet të mërkurën në mbrëmje, duke lejuar grumbullime të vogla dhe duke i lejuar njerëzit të kthehen në punë – për sa kohë që vendi i tyre i punës ofron qasje të lehtë në një strehë bombash.
(BalkanWeb)
