Elvis dhe Fatma Naci udhëtuan në Krutje të Lushnjes të prekur thellësisht si mijëra shqiptarë nga historia e trishtë e 11 vjeçares, Brikelda, dhe nënës së saj Maries. Ato jetojnë në një banesë me kallamishte, e cila është gati në rënie.

Elvisi: Kemi ardhur në Lushnje, vajza 11 vjecare ka një ëndërr të madhe, ajo nuk e di se sot është dita që do i plotësohet ajo ëndërr, ajo është jetime sot do shikojë një gjë të begatshme dhe shumë të mirë. Fatma: këto surprizat duken si të njëjta cdo javë, po gjithmonë për ne emocioni është shumë i fortë shumë i madh.

Elvisi dhe Fatma vizitojne Marie Davidhin dhe vajzen e saj 11 vjecare jetime Brikeldën ku bëjnë edhe bisedat e rastit.
Elvisi: Në shkollë si shkon?
Brikelda: Shumë mirë jam me nota
Maria: Me vetëm 27 mijë lekë të vjetra jetojmë gjithë muajin, kaq e kemi pensionin, me miell huaj jetojmë, mbajmë ndonjë zog vetëm kaq, jeta është shumë e vështirë. Jam rritur vetë jetime, vajza është me 10-ta, jam dhe debitore nuk i paguaj dot dritat, në dimër e mbaj vajzën mbështjellë me plastmas. Prej 11 vitesh këtu jetojmë, më tha se do i shkruante vetë Elvisit. Kushtet e mia këto janë, me qiri ka shkruajtur detyrat vajza për një vit.
Brikelda: Kërkova të më ndihmojë me një shtëpi, e di që është fjalë e madhe. Me qiri i bëj detyrat, mua më mungon edhe babi nuk jam si fëmijët e tjerë, uroj që një ditë do ndryshojë.

Elvisi: Ti je si gjithë fëmijët e tjerë, jeta i ka këto sprova, ti je me dhjeta, je e edukuar
Fatma: Unë po shikoj që vajza ka shpresë, ëndrrën më të madhe e kishte të ishe mësuese, nëse do kesh një shtëpi mendon se do i realizosh edhe ëndrrat e tjera
Elvisi: Shiko nga gjembi ka dalë diçka më e bukur ka dalë trëndafili, do shikojmë tani diçka më të bukur
Në apartamentin e ri në qendër të Lushnjes, vajza u surprizua aq sa nuk po gjente fjalët për tu shprehur.
Fatma: Endrra më e madhe që kishe sot u realizua sot, e di që nuk po e beson sot këtë që shikon, edhe Maria

Maria: Falënderoj gjithë stafin dhe shqiptarët që kontribuan për mua dhe vajzën time
Elvisi: Kur më nise mesazhin a e prisje që do të realizohej?
Brikelda: Nuk e prisja, dhoma ime është shumë e bukur, këtu nuk do kemi më ftohtë, do jemi të sigurt, tani ndihem e barabartë më të tjerët
Elvisi: Shumë fëmijë nuk e kanë shtëpinë kaq të bukur, ti do vazhdosh gjimnazin, ne kemi disa projekte për arsimin, me zemrën e mirë ti do bëhesh një bamirëse për ata që kanë nevojë. Kur të vish në Tiranë do na takosh, do takohemi edhe me Asjan, do hamë akullore

(BalkanWeb)